venerdì, giugno 03, 2011

Jini nji KRISHT tjetër mbi tokë, njashtu si jeni t'thirrun me kênë !
prej Illyricum Sacrum
http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/


     Ô ju që e queni vêdin meshtârë shqyptarë, pse rrêni kyt popull t'shkretë e frigoheni me folë burrnisht, shqyp, kjartë e pa maska e hipokrizina, njashtu si mson Nâna jonë, Kisha shêjte Katolike, se kâ vetëm nji Fé hyjnore shêjte Katolike me pshtu shpirtin, dhe se islami i mallkuem bashkë me besimet e tjera t'rrêjshme vijnë prej Djallit t'mallkuem e çojnë n'Ferr ? Pse doni me mallkue shpirtnat tuej e shpirtnat e vllâzënve tuej për shelbimin e t'cilave KRISHTIT ZOT ka vuejtë turturen e tmerrshme t'Kryqit ?

N'vjetin 1637, ipeshkvi Frang Bardhi shkruen kshtú mbi shqyptarët e Veriut :

"Besojnë se turqit dhe të tânë ata t'besimit islam shelbohen, dhe na jena nën turqit e nuk mundena me ua thânë haptazi dhe me ua hjekë kyt prej mêndjes".

Dje janë kênë turqit, sod janë çifutnit, nesër ka me kenë vetë Antikrishti. Deri kur doni me pritë me predikue atë t'vertetë katolike për t'cilën jeni betue para Zotit ? Pse imitoni shumë prej pasardhsve tuej që kanë dashtë me bâ nji Shqypni pa KRISHTIN n'vendin e parë e na kânë prue n'fundin e ksaj greminë shpirtnore e materiale ku gjíndet sod kombi shqyptar ?

    Ô ju që e queni vêdin meshtarë shqyptarë, a keni mârre me shkelë me kâmbë Gjakun tejet-shêjt t'KRISHTIT ZOT dhe mundimet e tramvàjet e martirve arbnor tuej vue interesat tueja meskine t'nji konforti personal, interesat e vêndit apo t'familjes mbi interesat tejet shêjte t'Kishes Katolike ?

A e dini ju se dashtnia për Zotin âsht Urdhnimi i Parë dhe suprem, që kalon gjithshka tjetër ? A e dini ju se Zoti ka bâ universin e kombet për lavdinë e Tij e për shelbimin tonë, e ju e bâni çashtjen kombtare si me kênë Pagzimi shêjt pa t'cilin nuk mundet me u pshtue shpirti ?

Nuk thâm kurrë me mohue vêndin e t'parvet tonë, sepse nderi i kombit s'bashkut me nderin e babës e t'nânës përfshihet n'Urdhnimin e Katërt të Zotit, i katërti por jo i pari. E Urdhnimi i Parë, por jo i katërti, âsht me dashtë Zotin, Kishen Katolike, Fenë shêjte Katolike e gjithshka tjetër që na ka zbulue i Madhi Zot mbi vendin, mbi familjen e mbi gjithshka tjetër. Pra gjithshka n'vêndin e vet : Zoti i pari e mandej kombi i dyti, por jo e kundërta. Mos harroni fjalet e KRISHTIT se ata që kanë me E mohue para njerzve, ata kanë me kênë t'mohuem prej KRISHTIT para Atit Qielluer. (Mateu 10,33)

Nuk thâm kurrë me urrýe as myslimanet e as pjestarët e sekteve të tjera jo-katolike, sepse edhe për ta KRISHTI ZOT ka vuejtë e ka dêkë n'Kryq. Por dashnija e krishtêne karshí tyne duhet shprehë tuej u përpjekë me i konvertue n'Fénë e KRISHTIT n'mnyrë që edhe ata me u shelbue; por n'asnji mnyrë nuk duhet veprue ashtú si bâni ju, tuej i lânë "t'qetë" n'dêken e tyne shpirtnore dhe tuej i respektue n'besimin e tyne djallzuer prej friges apo prej interesave materiale.

Sh'Pali, n'letren e tij drejtuem Galatve, tuej folë për t'pagzuemit, shkruen se nuk kâ mâ as çifut e as grek (joçifut), as skllav e as t'lirë, as mashkull e as fêmen, sepse katoliket e pagzuem janë nji n'KRISHTIN. (Gal 3,28) Kjo don me thânë, ndër të tjera, se Feja katolike âsht mbi çashtjen kombtare, çashtje që patjeter ka randsín e vet, por n'vêndin e vet.

Ju që e queni vedin shqyptar, a e dini se kur jeni pagzue katolik jeni pagzue në dêken e KRISHTIT (Rom 6,3) dhe nuk i përkitni mâ vedit tuej por KRISHTIT i Cili ju ka blé me çmimin e Gjakut të Tij të paçmueshëm? Prandej âsht rrêne e blasfemi kundër Zotit me thânë se jena shqyptar përpara se me thânë se jena katolik n'rradhë t'parë. T'pagzuemit që flasin shqyp e kânë t'përbashkta zakonet e traditat shqyptare janë katolik shqyptar: pra s'parit katolik e mandej shqyptar. Kur keni me lânë kyt jetë toksore për me dalë, si të tânë njerzit, para Gjyqit Hyjnor, i Madhi Zot nuk ka me ju pvetë e jeni shqyptar, italjan, gjerman apo serb. Zoti ka me ju pvetë s'parit a jeni t'krishtênë, pra a jeni t'KRISHTIT, me anë t'Pagzimit e sakramendeve t'tjera, dhe si e keni imitue KRISHTIN ZOT simbas hireve që Zoti ju ka dhânë. A e dini si flet KRISHTI ZOT n'Unjillin e sh'Markut :

"Aj që ka me besue dhe ka me u pagzue, aj ka me shelbue shpirtin; por aj që nuk ka me besue, aj ka me u dënue." (Marku 16,14-20)

Shifet prá kjartë se n'çâshtjen sublime t'shelbimit, e cila âsht çâshtja e vetme që ka vlerë n'kyt egzistencë tonë toksore, nacjonalizmi e patriotizmi nuk ka kurrfarë randsijet. Nuk tham se duhet mohue nacjonalizmi, por aj që âsht katolik i mirë patjetër âsht nacjonalist e patriot i mirë, por jo e kundërta.

    Ô ju që e queni vedin meshtarë shqyptarë, që e keni bâ çashtjen e bashkimit kombtar si me kênë çashtje hyjnore, tuej vue n'nji rang, me nji indiference sakrilegje, Fénë shêjte katolike me sektin e mallkuem islamik e sektet e tjera anti-katolike e satanike, vetëm e vetëm me pasë nji Shqypni t'bashkueme e t'lirë, a e dini ju se njiri âsht krijue vetëm me adhurue, levdue e shërbye Zotin, e tuej bâ kshtu, me pshtue shpirtin e tij ? dhe se çdo gjâ tjetër e krijueme n'kyt tokë âsht bâ prej Zotit me e ndihmue njírin me mbrritë qëllimi final për t'cilin aj âsht krijue ? (sh'Injac Loyola)

"Shka i vlen njírit me fitue të tânë botën [jo vetëm Shqypninë por të tânë boten] e mandej me mallkue shpirtin e vet ?" (Matèu 16,26)

Ky lloj unitetit e lirijet kombtare që ju predikoni âsht anti-katolik e për rrjedhojë i shërben vetëm Luçiferrit t'mallkuem me mallkue shpirtnat n'Ferr përgjithmonë.

"Kushdo që skandalizon nji prej ktyne t'vegjëlve që beson n'Mue, kishte me kênë mâ mirë për té me ia lidhë nji gur mullínit n'qàfë e me e hjedhë n'det." (Marku 9,41)

N'kjoftë se ju nuk doni me u shëlbue, t'pakten mos i rrêni besimtarët e thjeshtë katolikë me herezitë e jueja konçiljaro-rabinike e lêni ata t'shkretë me dítë t'vërtetën e me pshtue shpirtin e vet.

N'letren e tij papnore "Mit Brennender Sorge" të 14 marsit 1944, Papa Piu XI shkruen se kushdo që naltson rracen, popullin, shtetin apo nji formë t'veçantë t'shtetit ose ndonji vlerë bazë t'shoqnísë njerzore (psh lirínë) n'nji rang gadi hyjnor, atherë aj ndryshon dhe korrupton rêndin apo hierarkínë që vetë Zoti ka vendosë n'kyt botë. Aj që bân kyt gjâ âsht larg prej Fésë s'vërtetë n'Zotin dhe larg prej konceptimit t'jetës ashtu si mson kjo Fé e vërtetë katolike.

Tuej citue doktorin engjelluer sh'Tôm Akuinatin, n'librin e tij "Sovraniteti i popullit âsht nji herezi" (1892), doktori i teologjís, At Charles Maignen shkruen se ka prej atyne që pretendojnë me bashkue e pajtue gjithshka : t'vërtetën me rrênen, driten me êrrsinën, sovranitetin e popullit me të drejtat e Zotit. Tuej veprue kshtú, shpirtnat mallkohen n'Ferr, ndërkohë që "paqja" [e djallit] mbretnon mes ujqënve dhe barijve. At Maignen përfundon mendimin tuej thânë se Kisha Katolike ka dënue gjithmonë parullen revolucjonare se çdo pushtet vjen prej popullit :

"N'kjoftë se ndokush thotë se sovraniteti nuk vjen prej Zotit, por prej popullit dhe se ky sovranitet e ka bazen kryesisht n'pavaresine kombtare, ai njíri kjoftë mallkue."

    Ô ju që e queni vedin meshtarë shqyptare, mos harroni se predikimi integral dhe i pacungueshëm i t'vërtetes katolike mundet me prue persekucjone t'ndryshme, deri edhe dêken e trupit. A keni harrue se keni bâ betim para Elterit t' Zotit me kênë gadi me dhanë edhe jetën për Fénë e KRISHTIT dhe predikimin e Unjillit ? Meshtarët  e vërtetë nuk frigohen as prej islamit, as prej hebrejve qe drejtojne boten sod e as prej të tânë Ferrit që padyshim kâ me i sulmue.

N'kjoftë se Zoti âsht me jue, kush guxon me kênë kundër jush ? (Rom 8,31)

Due me ju kujtúe gjithashtu se kundërshtimi dhe mospranimi nji t'vërtetë t'njoftun t'Fésë Katolike âsht nji prej 6 mkàteve mâ t'rânda kundër SHPIRTIT SHENJT, mkat që nuk ka falje as n'kýt jetë e as n'jetën mbas vórrit. (Katekízmi i Papës sh'Piu X)

"Jo, nuk ka n'botë njíri mâ t'mjerë sesa meshtari! E si e kalon aj jetën ? Tuej pâ fyemjet që i bahen t'Madhit Zot, tuej pâ gjithmonë Emin e Tij Shêjt t'blasfemuem, tuej pâ gjithmonë Urdhnimet e Tij tuej u thye, tuej pâ gjithmonë dashtninë e Tij t'marrun nëpër kâmbë. Meshtari nuk shef gjâ tjetër, nuk ndigjon gjâ tjetër... Aj âsht vazhdimisht si sh'Pjetri n'gjygjin e Pilatit tuej pâ Zotin tonë t'fyem, t'përbuzun, të tâllun, t'mbuluem me turp... Disa E pshtyjnë n'ftyrë, disa t'tjerë I biejnë shputa, do t'tjerë I vênë nji kunorë ferrash e do të tjerë e rrahin me grushta. E shtyjnë, E hjedhin për tokë, E shtypin me kâmbë, E kryqzojnë, Ia therin Zemren...

"Ah, t'a kisha ditë mâ parë se shka don me thânë me kênë meshtar, n'vend që me shkue n'seminar kisha ikë me vrep n'Trappe [Kuvend]... N'kjoftë se nji meshtar nuk flet kur shef Zotin e mëkambun e shpirtnat tuej ecë n'rrugen e Ferrit, mjerë aj meshtar! N'kjoftë se nuk don me u mallkue, kur kâ ndonji parregullí n'dioqezen e vet, aj meshtar duhet me përbuzë shdo respekt njerzuer dhe frigen se besimtarët kanë me e urrýe dhe persekutue. E biles, n'kjoftë se aj meshtar âsht i sigurtë se mbasi t'mbarojnë pretkun até e pret vdekja, aj meshtar nuk duhet me u ndalue por duhet me folë. Ô vllâznit e mij, n'Gjygjin Hyjnor, sa meshtarë kishin me dashtë mos me pasë kênë kurrë meshtarë, por laik t'thjeshtë!" (Sh'Gjon-Maria Vianí, Meshtari shêjt i Arsit)

giovedì, giugno 02, 2011

Mbreti katolik Gjergj Kastrioti, Skanderbeu 
prej Illyricum Sacrum
http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/

   
     Shumë fallsifikime e rrêna janë shkrue mbi Mbretin tonë shqyptar Gjergj Kastrioti, kyt princ t'madh katolik, i pari dhe i mbrami, s'pakut deri m'sod, që ka pasë ndonjiherë Shqypnía. Asht nji dâm dhe turp i madh kombtar mos me ditë t'verteten për até që Kisha Katolike dhe e tâne bota e krishtênë dikur e ka nderue e naltsue aq fort. Po përmendi vetëm nji shembull qe difton kush â kênë Gjergj Kastrioti.

Në vjetin 1459, Papa Piu II përgaditet me mbledhe të tanë princat katolikë t'botës t'krishtênë në nji Kryqzatë Shêjte kundër turqve e kundër islamit. I entuziazmuem prej fitoreve te Gjergj Kastriotit, Papa Piu II vendosi me vue Skanderbeun Drejtues e Gjeneral të ksaj Kryqzate, dhe vetë Papa Piu II u bâ gadi me luftue bashkë me Skenderbeun, n'fushën e betejs. Por, mjerisht, Papa ndrroi jetë me 15 Gusht, diten e bekueme t'Festës së Ngritjes t'Zojes t'Bekueme n'Qiell, përpara se me u nisë me anijet qe kishte grumbullue ne Ankona t'Italís. E kshtu Kryqzata nuk u fillue kurrë... (“The Mother of Good Counsel of Genazzano” by João S. Clá Dias)

Nji prej veprave mâ t'sakta historikisht dhe mâ frymzuese shpirtnisht, që na difton nji portret t'saktë t'Mbretit tonë, âsht studimi i misjonarit apostolik australjan, Imzot George Dillon, "The Virgin Mother of Good Counsel" (1884), kushtuem Fugúres Shêjte t'Kshillit t'Mirë në Genazzano. Ky libër, i levdúem prej vetë Papës Leonit XIII, mbështétet mbi dishmí e dokumenta historike origjinale, përfshi ktu ato të gjetuna në Kuvendin e Augustinjánvet në Genazzano si dhe mbi dishmít e dy prej ushtarve t'Skenderbeut, Gjergji dhe De Sclavis, protagonista okularë të shpërnguljes së Fugures Shêjte prej Kishes t'Zojes Nuncjátë, rranxë Kalase t'Shkodres, n'drejtim të Italís.

S'pari Skenderbeu nuk ka dêkë në vjetin 1468, por me 17 Kallnuer t'vjetit 1467. Ky fallsifikim mendoj se âsht bâ me dâ dêken e tij prej Ikjes së Fugures së Nanes t'Kshillit t'Mirë, që ka ndodhë 3 muej mâ vonë në t'njajtin vjet. Por kto dy ngjarje historike nuk munden me u dâ prej njena-tjetrës, njashtu si nuk munden me u dâ Zoja e Kshillit t'Mirë prej Gjergj Kastriotit, i cili ka pasë nji devocjon t'jashtzakonshëm për Nanen e Zotit.

Imzot Dillon shkruen se mbas dêks t'sherbtorit t'saj shumë të devoçëm, në nji kohë kur pothujse e tanë Kisha bizantine shqyptare rroku shizmen (ndamjen) e Perandorís Greke prej Kishës Katolike e prej Papës, n'nji kohë kur devocjoni ndaj saj ishte ftofë shumë n'Shkodër e n'Shqypní, Zoja e Bekueme e pau me vend me braktisë kyt vend e kyt popull, si shënje e denimit të drejtë të Zotit për mkatet e shqyptarve mos- mirnjohës.

E derisa Fugurja e Nanës t'Kshillit t'Mirë nuk âsht kthye deri më sod n'Shqypni, atherë kjo me bân me mendue se n'token arbnore sod nuk gjinden shpirtna katolike t'devoçëm e bujarë, si Gjergj Kastrioti, qe vêjnë KRISHTIN ZOT e Zojen e Bekueme mbi Shqypní, mbi interesa politike, mbi familje, mbi gjithshka.
Por në t'njajten kohë, kam shpresa t'mdhaja se, i Madhi Zot e Zoja e Bekueme, n'kohen e caktueme, kanë me nxjerrë prej ksaj toke t'përgjakun e t'shumë-vuejtun arbnore, shpirtna shumë t'devoçem e shêjte, e vetëm atherë Fugurja e Nanës t'Kshillit t'Mirë ka me u kthye prap n'Shkoder. Kjo âsht edhe shpresa jeme dhe lutja jeme para Zotit me ndermejtsi t'Nanes t'Kshilit t'Mirë. Por mbi gjithshka u bâfte Vullnesa e Zotit.

Qé tash edhe disa dishmí t'katoloçizmit të Mbretit Gjergj Kastrioti.

1) Vetë Sulltan Mehmeti II, pushtuesi i Konstandinopolit, mbasi ka marrë vesht dêken e Skenderbeut ka thânë:

"Mjerë tash për Krishtnimin, se ka hupë shpaten e mburojen." (“The Mother of Good Counsel of Genazzano” by João S. Clá Dias).

2) Mbi helmet e Gjergj Kastriotit, qe ruhet edhe sod, janë të shkrueme kto fjalë :

"JEZUS NAZARENUS * Principi Emathie * Regi Albaniae * Terrori Osmanorum * Regi Epirotarum * Benedicat te. (IN*PE*RA*TO*RE*BT)"

(JEZUSI I NAZARETIT të bekoftë o Princ i Matit, o Mbret i Shqypnisë, o Tmerri i turqvet, o Mbret i Epirit)

3) Mbas disfatave t'mëdhaja kundër shqiptarve, triumfuesi i Konstantinopojs, sulltan Mehmeti II, i çoi nji letër Skanderbeut ku i premtonte paqe n'kjoftë se Gjergji i nënshtrohej sulltanit. Përgjigja mohuese e Mbretit tonë firmosej kshtú :

"Skanderbeu, Mbret i Epirotve e Shqytarve dhe ushtar i JEZU-KRISHTIT". (“The Mother of Good Counsel of Genazzano” by João S. Clá Dias)

4) "Gjergj Kastrioti e ka dashtë shênjtoren e Virgjines Mari me nji dashnií të devotçme dhe entuziaste. Si shpërblim, Virgjina Mari, jo vetem se e bâni Gjergjin nji model të perfekcjonit t'krishtênë, por i dha atij edhe nji fuqi t'pamposhtun, e cila ruajti Shqypninë dhe të tânë Krishtnimin gjatë mbretnís s'tij." (Mgr George Dillon, The Virgin Mother of Good Consel, Propoganda Fide, Rome, 1884)

5) Papa Nikolla V, tuej pâ guximin dhe fitoret e Gjergj Kastriotit, i degoi atij nji bekim t'veçantë tueje quejtë : "Kampioni dhe Mburoja e Krishtënimit" ("The Mother of Good Counsel of Genazzano" by João S. Clá Dias)

6) Papa Kalistus III, e ka quejtë Gjergj Kastriotin, kyt sherbtuer t'zellshëm t'Zojes t'Bekueme, si aj që me Fênë e tij Katolike ia ka kaluar n'mënyre t'veçantë të tanë princave të tjerë katolike.

Po Papa Kalistus III, 15 ditë mbas betejs së Tomornicës (1457) i shkruen kshtú Gjergj Kastriotit :

"Bir i dâshtun, vazhdo me mbrojtë Fene Katolike; Zoti për të Cilin ti lufton nuk ka me e mbraktise çashtjen e Tij. Jam i bindun se Zoti ka me t'dhânë, ty e të tânë të krishtênve, suksese, lavdi t'madhe dhe nder kundër turqve dhe të pafeve të tjerë." Tri muej ma vonë, Papa Kalistus III e bâni Skanderbeun, Gjeneral-Kapiten Pontifikal kundër turqve ("The Mother of Good Counsel of Genazzano" by João S. Clá Dias)

Kjoshin kto shembuj t'mâsipërm nji burim frymzimit dhe imitimit për ata që e quejnë vedin shqyptarë.