Kujtónju, vllâzen shqyptarë !

Papa sh'Piu V n'nji vizion shef fitoren e flotes katolike në Gjirin e Lepantos

prej Illyricum Sacrum
http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/

Kujtónju, vllâzen shqyptarë, se si ka kênë stema e Kolegjit Saverian (Jezuit) të Shkodrës

 

"Për Zot, për Atme (Atdhé) e Përparim"

     Pra Zoti e Féja Katolike n'vend t'parë, e atdheu e kombi n'vend të dytë e jo e kundërta, sepse kishte me kênë mkat kundra Fésë me vue kombin para Zotit. E tuej bâ kshtú, pra tuej vue Zotin tonë JEZU-KRISHT n'vend t'parë realizohet edhe Përparimi, që âsht n'vendin e tretë te stema e Kolegjit. Kjo steme e ky rend fjalesh nuk âsht zgjedhë pa qëllim, sepse n'ata tri fjalë t'bekueme përmbledhet ideali, ândrra, shpresa dhe rruga e shqyptarve t'vërtetë që kanë punue me bâ nji Shqypní t'vërtetë. Me ia ndrrue vendin vetëm njênës prej atyne fjalve, e tânë puna e bâme shkon dam, dhe ata që përfitojnë mandej janë anmiqtë e Shqypnís, t'cilët shpesh-herë shtíhen se po punojnë për komb, por në t'vërtetë ata janë tuej rrenue Fénë katolike e shdo aspiratë me bâ nji ditë nji komb shqyptar t'bashkuem. Ajo shprehje që i atribohet Pashko Vases, se "feja e shqiptarit âsht shqypnia" në vetvedi âsht nji shprehje heretike dhe mkat i rândë kundër Zotit dhe kunder Fése Katolike. Nuk egziston kund Fé me emnin shqiptaria, dhe ata që çojnë patriotizmin n'nji nivel gadi hyjnor, korruptojmë rendin dhe hierarkinë që vetë Zoti ka vue n'kyt botë. Ata janë larg prej Fésë së vërtetë në Zotin dhe prej konceptimit te jetës ashtu si e meson kjo Fé e vertete [katolike]. Kto janë fjalët e Papes Piu XI në inciklikun "Mit Brennender Sorge" të 14 Marsit 1944 :

« Whoever exalts race, or the people, or the State, or a particular form of State, or the depositories of power, or any other fundamental value of the human community -- however necessary and honorable be their function in worldly things -- whoever raises these notions above their standard value and divinizes them to an idolatrous level, distorts and perverts an order of the world planned and created by God; he is far from the true faith in God and from the concept of life which that faith upholds ».

Nji ditë, nji shqyptar patriot po me thote se duhet me luftue për bashkim kombtar se nuk kena shka me i bâ muslimanve shqytarë, tuej i xanë besë gabimisht vetem përpjekjeve njerzore e jo Hirit t'Zotit i Cili mundet me konvertue shdo zemër n'nji dekik. Nji ipeshkev misionar australjan deklaronte me të drejte se islami âsht nji ndëshkim hyjnor për mkatet e katolikve. Shifni Libanin ku tash sa vjet përpiqet me u vendosë nji bashkjetesë paqsore midis katolikve e muslimanve por gjithmone, edhe sod, atje mbretnon nji nervozitet, nji pasiguri dhe friga e luftes që mundet me shpërthye kurdoherë. Shifni Palestinen, shifni Jeruzalemin, shifni Egjyptin, shifni Irakun, shifni Sudanin, shifni Pakistanin, etj, etj, e mandej flitni për bashkjetesë paqsore.

Simbas nji studimi të Françeskajve në Token e Shêjte, prej vjetit 1840 në vjetin 2002, popullsia e krishtênë e Jeruzalemit âsht ulë prej 25% në 2%. (“Il Timone”, sett./ott. 2004, p. 18.)

"Prej vjetit 1948, rreth 230,000 t'krishtênë jane largue prej Tokes së Shêjte, prej luftes se 1967, 35% e popullsisë t'krishtênë palestineze ka emigrue dhe mendohet se atje ne 2020, t'krishtênët kanë me përbâ vetëm 1,6% te popullsise totale. (Bernard Sabella, Universiteti i Bethlehemit; Chiesa Viva, Janar 2006)

Nji akademik i njoftun egjyptian. Z. Butros, thote në nji interviste se muslimanet e vërtete, që ndjekun me përpikmëní kur'anin dhe hadithin (jeten e Muhamedit), nuk tolerojnë kurrë jo-islamiket. Në kjoftë se nuk munden me i mbyte, ashtu siç porosit kur'ani dhe hadithi, atherë s'pakut, i persekutojne, i diskriminojne dhe i dâmtojnë sa mâ shumë t'jete e mujtun, shpesh nën aparencen e fjalve paqsore dhe dashamirse. Akademiku ndër të tjera thote se islami âsht nji diktature totalitare që lufton me iu imponue të tânë botës, në fillim me fjalë paqeje, derisa t'hypin n'pushtet. E kur t'jenë n'pushtet atherë fjala e paqes bahet fjala e shpatës. Akademiku thote se kshtú ka bâ edhe Muhamedi. Në fillim, në Meke, kur ka pasë pak mbështetsa, ka fole me dashni e paqe. Por mandej kur ka shkue n'Medine dhe âsht fuqizue e âsht bâ nji lider ushtarak, âsht kthye në Mekë tuej vra e pré. Shifni sa rehat jetojnë sod t'krishtenët në vendet ku islami âsht në pushtet.

"Zona e Lindjes s'Mesme duhet me u islamizue komplet para vitit 2000. Grupet popullore që nuk i përkasin besimit islam duhen shkatrrue. Shkatrrim, tuej fillue prej Libanit." (Këshilli Islamik i Pakistanit, 1980, marrun prej “Avvenire”, 30 apr. 1991; O. Bucci, “Il Tempo”, 17 ott. 1990)

"Nuk ka nevojë për luftë. Mjafton që bijtë tonë të vijnë ne Evrope e mandej Evropa ka me u islamizue prej barqeve të bijave tona." (Fjalim në ONU i Presidentit algjerian Kol. H. Boumedienne, 1974)

"Konstandinopoja, që sod thirret Stamboll, âsht praktikisht e islamizueme. Tashti e ka rradhen Roma. Asnji musliman nuk dyshon se Italia ka me u islamizue dhe se flamuri i islamit ka me u valvit mbi Rome. Në sajë të ligjeve t'jueja demokratike kena me ju sulmue; në sajë të ligjeve tona kena me ju dominue" (Omar Bakri, zëdhânës i Frontit Ndërkombtar Islamik për sektorin evropian; “La Repubblica”, 14 sett. 1998; “Avvenire”, 14 ott. 1999, p. 9.)

"Islami ka me u kthye n'Evropë si pushtues dhe fitues. Shtrimja e islamit prej Lindjes n'Perendim, ka me koinçidue me pushtimin e Romes." (Sheiku Yusuf Qardawi; Chiesa Viva, Maj 2004)

Aktualisht në Irak egzistojnë tarifa për shkembimin e t'krishtênve të grabitun : për nji fmij = 25,000 dollar; për nji të rritun = 50,000 dollar; për nji meshtar = 100,000 dollar. Për Ipeshvin e Mosulit, Mgr Rahho, i cili vdiq në burgun e grabitësve, tarifa fillestare ka kênë 1 milion dollar (“Il Regno”, quindicinale EDB, n. 6, 2009, p. 193)

Në ato fshatna në jug të Sudanit, dhe në Darfur, të cilat pushtohen prej pushtuesve muslimanë, djemt dhe vajzat e krishtêna shiten edhe sod në tregun e Khartumit për 25 dollar njirin. (Chiesa Viva, Korrik-Gusht 2008)

Arma e vetme efikase kunder islamit dhe pro shqyptarís âsht praktika integrale e Fésë shêjte katolike dhe e Moralit t'pastër katolik. Kujtoni bekimet dhe paqen e vërtetë që Zoti i dha Perandorit Konstantin, i cili mbas konvertimit bani Fénë Katolike, Fé zyrtare të Perandorise Romake; kujtoni Mbretin katolik Klovis, Perandorin Charlemagne, Mbretin Luigj të Francës, Mbretin polak Sobieskin e veçanarisht Mbretin tonë katolik Gjergj Kastriotin; kujtoni Fitoren e lavdishme të Lepantos ku vetë Papa Sh'Piu V bekoi ushtarët fitimtarë të KRISHTIT kundër hordhive otomane.

« Ashtu bre, o Shkodër, qindro tue e mbajtë fenë e të parvet, të bijë ndër mênd mundet, hallet, frikët grahinat e gjakun që derdhën për hater të saj. Mos të rrêjë i krishtêni i koritun, eretiku tinëzári e mbaju gjithmonë me Zemren e Krishtit e mos u dâj kurr devocionit t'saj. » ("Elçija e Zêmres t'Krishtit", vjeti 1897).

« Vetem athère kur njerzit kanë me njoftë Krishtin Mbret, jo vetëm në jeten private por edhe në jeten publike, shoqnija, mâ s'fundi, ka me marrë prej Zotit bekimet e mëdhaja të lirisë së vërtetë, të rregullit, të paqes dhe harmonisë ». (Papa Pius XI, Quas Primas, 11 Dhetuer 1925)

Kujtonju, pra, o vllâzen shqyptare, e mos u koritni para Zotit e para martirve arbnorë.

Në kjoftë se Zoti âsht me ne, kush guxon me kênë kundër nesh ? (Romakve 8:31)

Prej hirit t'Zotit, jam katolik

Të dashtun lexues,

Ktu mâ poshtë keni mundsinë me konsultue nji shkrim i cili në fakt âsht nji replike e nji komenti që nji person me pseudonimin "inspiron", mendoj shkodran prej nga stili i komentit t'ij, ka bâ n'adresen teme te studimi i z. Ilia Karanxha "Shkodra dhe lufta e Perëndive (1478/1479)", studim i botuem te faqja "Zemra shqiptare". Mendova me e botue edhe ne blogun tem mbasi mund t'i shërbejnë të tânë katolikve vullnet-mirë.

Komenti i z. Inspiron : 

"Illyricum Sacrum nuk asht ektremist. Asht Lefevrian. Sapo e vizitova blogspotin e tij. Nuk asht katolik, mbasi Leferi ka kene ç'kisherue mbasi nuk e pranoi Konçilin e Vatikanit II. Mjafton me lexu shkrimet e tija e del kjarte se kush asht. Jam dakord qe ne emen te Konçilit te Vatikanit II jane ba edhe shperdorime qe ndoshta i kane kriju Kishes Katolike ndonji problem, por nuk mundena me mohu randesine e madhe qe ka pase ai Konçil.
Illyricum asht si ajo lopa e mire qe qet 100 lt qumesht e mandej i bjen shtjelm edhe i merr Buna te tana.
Zotni jeni thjesht extremist e antisemit, e si katolik nuk mundem me kene ne asnji menyre dakord me ju e me sa shkrueni. Ilir Dardani ka shkru qe Illyricum Sacrum asht ekstremist katolik. Ne t'vertete ky asht Lefevrian dhe e ven vedin ne nji pozicion problematik mbasi paraqitet si katolik, por dihet qe Lefevrianet jane te çkisheruar, nuk jane pjese e kishes Katolike tesh ma se 40 vjet. Ne fakt kisha katolike ka protestu para dokohesh per shugurimin e disa ipeshkevive nga ana e lefevrianeve. I asht ba nji propozim prej Benediktit XVI per ruhymje ne Kishen Katolike. U duk se u ba nji afrim por gjithçka u rropos e nuk u ba gja per arsye se lefevrianet vazhdojen te mos pranojne Konçilin.
Zotni Illyricum per korrektese asht e mira me e diftu se kush jeni, nuk e kam fjalen per emen e mbiemen, por per prirjet tuaja fetare. Deklarohu, se kshtu baheni rrencak e ato qe ju lexojne nuk e kane te kjarte se pse nji katolik e quan Benediktin XVI anti-pape.
Ndershmenia zotni asht e randesishme sidomos kur mshehena mbas nji nick-u."


Përgjigja eme:

Prej hirit t'Zotit, jam katolik

I dashtun z. Inspiron,

Ju falemnders për komentin e juej por për hir të të vërtetës dhe ndershmënís, ashtu si shkrueni edhe ju, dishiroj me korrigjue, miqsisht e vllâznisht, disa gabime në rreshtat që keni shkrue.

Ashtú si e kam pohue edhe në blogun tem "Nâna e Kshillit t'Mirë", prej hirit t'Zotit, un jam nji katolik që beson shka beson e mson Kisha Katolike, Njí, Shêjte, Katolike, Apostolike dhe Romane, e cila âsht Kisha e vetme e vërtetë e formueme prej vetë Zotit tonë Jezu-Krishtit, e jashtë së cilës nuk ka shëlbim shpirtnuer për kërkend.

Pra un nuk jam as Lefrevist, as ekstremist, as antisemit e nuk mbaj asnjilloj êmnimit tjetër. Mbi kyt thânje po skjaroj shkurtimisht ktú mâ poshtë.


1) Mbi çâshtjen e Kishes Konçiljare dhe Konçilit II Vatikanit


    Normalisht kur njiri nep nji gjykim t'caktuem mbi nji persónë t'caktuem, ai mbështet ose n'mendimin e tij personal ose në gjykimet e të tjerve. Meqense nuk me njifni personalisht, tuej lexue komentin e juej, nxjerri konkluzionin se gjykimi i juej bazohet në gjykimet e të tjerve. Mbasi po trajtojmë çâshtje fetare, konkluzioni juej mbështetet në gjykimin dhe msimin e autoriteteve mâ të nalta që sundojnë sod në Vatikan, të cilat për ju janë autoritetet e nâlta të Kishes Katolike, pra Papa, kardinajt, ipeshkvijt, etj.

Teorikisht edhe un jam plotsisht dakord me jue tuej konfirmue se besimtari katolik duhet me besue gjithshka mson e beson Magjisteri i Pagabueshëm i Papeve dhe i Kishës Katolike.

Por praktikisht, egzistojnë sod kontradikta thelbsore mes asaj që Kisha Katolike ka msue e besue gjatë 1958 vjetësh dhe mes asaj që e ashtuquejtuna "Kisha Katolike" me selí në Vatikan mson e beson qysh prej vjetit 1958 e deri me sod. Në kjofte se dini katekizmin bazë të Kishes Katolike, atherë dini pa dyshim se Papa, Përfaqsuesi i Krishtit Zot në tokë nuk mundet me gabue kurrë në çâshtjet e fesë dhe të moralit. Kjo dogme féjet asht msue gjithmonë prej Kishes Katolike. Mbas déks së Papes Piu XII prej Vatikanit nuk msohet mâ kjo dogme Féjet dhe msime te tjera të doktrinës kristjane që janë kênë msue gjithmonë. N'Katekizem dhe në librat e tjera teologjike të Kishes Katolike, flas për ata libra që janë botue para deks së Papes Piu XII, shkruhet se Shpirti-Shêjt drejton vazhdimisht Papen dhe Kishen Katolike në mnyre që ata me msue në mnyrë të pagabueshme doktrinën hyjnore katolike, me drejtue në mnyrë t'pagabueshme dhe me administrue në mnyrë të pagabueshme Kishen Katolike universale. (Mgr Guérin, Konçili Ekumenik i Vatikanit, Konstitucjoni dogmatik mbi Kishën e Krishtit, 1877, kapitujt III-IV, faqet 181-184)

Kto dogma dhe msime të Kishes Katolike nuk gjinden në botimet e Kishës Konçiljare, kisha anti-katolike e formueme në Konçilin e II te Vatikanit, prandaj edhe katolikët shqiptare, me ndonji përjashtim, nuk e dijnë Fénë katolike; ata dinë fénë e Gjon Palit II, të Palit VI, të Benediktit XVI, por ajo fé nuk âsht Féja Katolike.

Për me provue kyt fakt mjafton me krahasue até shka âsht msue para Piu XII me até shka âsht msue mbas Piu XII. Kto msime janë diametralisht të kundërta dhe âsht e pamujtun që kto msime të kundërta me ardhe prej Kishes Katolike që ka mbështetjen e vazhdueshme të Shpirtit-Shêjt. Nuk bahet fjalë ktú për "ndonji problem" si shpreheni ju. Dokumentet e Konçilit II të Vatikanit, të aprovueme prej Palit VI dhe të mbështetuna prej pasardhsve të tij deri te Benedikti XVI sod, janë në përgjithsi anti-katolike dhe heretike, e nji Pape i vërtetë nuk mundet me aprovue kurrë dokumenta heretike.

Prandej mos u skandaloni kur nji katolik ju thotë se Benedikti XVI âsht anti-pape.

Benedikti XVI ka msue e mson herezi anti-katolike të cilat nuk munden me ardhë kurrë prej nji Pape të vërtetë që ka mbështetjen konstante të Shpirtit-Shêjt në çâshtjet e Fésë dhe të çâshtjeve që lidhen me kyt Fé shêjte. Kshtú ka msue Kisha Katolike gjithmone. Cilat janë kto herezi te Benediktit XVI ? Disa prej tyne mundeni me i gjetë ne studimin "Demaskimi" te blogu jem. Ku i di un se kto msime të Benediktit XVI janë herezi ? Kam lexue e krahasue shka kanë deklarue papet para Piu XII (enciklika, bulla, katekizma, etj.) me shka kanë msue anti-papët mbas Piu XII. Kto msime jane t'kundërta e kyt konstatim mundet me e bâ secili katolik, sepse nuk lypet me pasë ndonji doktorate n'teologjí. Lypet vetëm hiri i Zotit dhe vullneti i mirë me kerkue të vërteten. Papët para Piu XII kanë pasë te tânë mbështetjen e Shpirtit-Shêjt e nuk kanë gabue kurrë n'çâshtjet e Fésë. Féja katolike âsht zbulue prej vetë Zotit, dhe si Zoti, ajo nuk ndryshon me vitet dhe ndryshimet shoqnore.

« Nese ndokush thote se nga influenca e zhvillimit te shkencave, mesimeve te pandryshueshme te Kishes Katolike do t’u jepet ne te ardhmen nje kuptim tjeter prej atij qe Kisha ia ka dhene apo ia jep sot, atehere ai qofte mallkuar. » (Koncili i Vatikanit, 1870, Kapitulli 4, Kanoni 3).

“Keta armiq te Revelacionit hyjnor ngrejne ne qiell progresin njerzor, dhe me nje kokekrisje dhe vrull sakrilegj perpiqen te fusin ne Fene Katolike kete progres dhe disa shpikje filozofike qe mund te perfeksionohen me anen e perpjekjeve njerzore. Feja katolike eshte veper e Zotit dhe jo veper e njeriut.” (Papa Pius IX, Qui Pluribus, 9 Nentor 1846)

“Doktrina e Fese Katolike, e cila eshte e zbuluar (reveluar) nga Zoti, nuk i eshte paraqitur arsyeve njerzore ne menyre qe ata ta perfeksionojne ate. Kjo doktrine nuk eshte nje sistem filozofik por eshte nje depozite hyjnore qe i eshte besuar Nuses se Krishtit [Kishes Katolike] ne menyre qe ajo t’a ruaje me besnikeri dhe t’a interpretoje me pagabueshmeri. Prandaj kuptimi i dogmave te shenjta duhet te ruhet perjetesisht ashtu siç e ka dhene njehere e pergjithmone Kisha e Shenjte Katolike. Ky kuptim nuk duhet te braktiset kurre me pretekstin e nje kuptimi me te thelle te se vertetes. » (Konçili i Vatikanit-1870, Konstitucioni Dei Filius, kapitulli IV)

Zoti jone Jezu-Krishti dhe dogmat e Tij hyjnore nuk ndryshojne kurre : Kane qene, jane dhe do te jene gjithmone.

« Iesus Christus heri et hodie ipse et in saecula. » (Hebrews 13 :8)
(Jezu-Krishti eshte i njejte dje, sot dhe pergjithmone. Hebrenjve 13 :8)

« Veritas Domini manet in saeculum. » (Psaume 116 :2)
(E verteta e Zotit qendron gjithmone ». Psalmi 116 :2).


Merrni mundimin, zotní, e bani krahasimin që kam bâ edhe un dhe keni me vue ré se nuk po ju rrêj. Tashti, me sa kam njohuní, materiale katolike tradicjonale ne shqip nuk ka, prandaj lypet me i kerkue n'gjuhe t'hueja, kryesisht latinisht, italisht, frengjisht, spanjisht e anglisht. N'kjofte se lypni ndihmë me gjetë kto materiale, jeni i mirëpritun me m'shkrue sa herë të doni, pa frikë se m'bezdisni.

Po ateherë, mundeni me me pvetë ju, pse kto persona, si Bendikti XVI, etj, e quejnë vedin papë ? Sepse ata janë vegla n'duer t'animqve të Fése që kane infiltrue Kishen Katolike prej mbrendë, me anen e shoqnive sekrete si B'nai B'rith, logjeve masone, etj. Qëllimi i tyne âsht jo vetëm me shkatrrue Kishen prej mbrendë, por edhe me e diskretitue até tuej thanë se Kisha Katolike âsht tesh tuej gabue, domethânë se vetë Zoti që e gjallnon, ruen e drejton até âsht tuej gabue. Kjo âsht nji thânje heretike dhe blasfemuese. Kisha Katolike âsht Trupi Mistik i vetë Krishtit Zot. Ky Trup ka për krye të padukshëm vetë Jezusin, të Cilin e përfaqson në mnyrë të dukshme Papa në tokë. Pra âsht vetëm nji Krye. Trupi Mistik përbahet prej tânë katolikve kurse Shpirti që e gjallnon kyt Trup âsht vetë Shpirti-Shêjt.

Kto shka po ju shkruej nuk janë medimet e mija apo "prirjet e mija fetare". Lexoni librin "Komploti kunder Kishes", prej Maurice Pinay, nji parathanje të të cilit e gjeni edhe në blogun tem e mandej shpresoj se keni me pasë pak idenë e asaj shka due me ju thânë. Ky âsht pra komploti "par excellence" i shekullit XXI.

Për me zbulue kyt komplot, katoliket vullnet-mirë, tuej kërkue ndihmen e Zotit dhe Nânës t'Kshillit t'Mirë, duhen me pvetë vedin : Papa, Vikeri dhe Përfaqsuesi i KRISHTIT në toke, â mundet me gabue apo jo në msimin e Fésë Katolike dhe të Moralit katolik ? Në kjoftë se thojmë po, atherë nuk jena katolike, edhe pse nuk e dimë. Në kjoftë se thojmë po don me thânë me mohue Dogmen e Pagabueshmënisë Papale (1870), don me thanë me mohue msimin e të tânë Papve tash gadi 20 vjet, don me thânë me mohue vetë Fenë Katolike, don me thânë me kênë heretik. Nuk ka rrugë tjetër të mesme. O besojmë shka mson Kisha Katolike ose jo; ose jena katolikë ose jo.

Tashtí ktú mâ poshtë po ju bie disa prova krahasuese midis Magjisterit te Kishes Katolike dhe disa dokumentave heretike te Konçilit të II t'Vatikanit për me provue se dokumentet konçiljare nuk mund me kênë kurrë t'aprovueme prej Kishes Katolike. Kto dokumenta i përkasin Kishes anti-katolike konçiljare. Për mâ shumë argumenta ju lutem lexoni studimin "Demaskimi" në blogun tem : http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/

Në blog mundeni me lexue edhe argumenta te tjera pse Kisha Katolike nuk âsht Kisha konçiljare.

« Katoliket kane te njejtin Besim si Protestantet. » (Ad Gentes. Dekretal i Vatikanit II mbi aktivitetin misionar te Kishes. Sesioni 9. 7 Dhjetor 1965).

“Katoliket nuk e njohin dhe e denojne fene e heretikeve.” (Papa Martini V, Dekretalet e Koncileve Ekumenike : 421 422, éd. Norman P. Tanner, Sheed & Ward et Georgetown University Press, 1990).

"Plani i Shelbimit perfshin muslimanet.” (Lumen gentium : 16, Konstitucioni i Koncilit te II te Vatikanit mbi Kishen. Sesioni 5. 21 Nentor 1964).

“Muslimanet qe nuk konvertohen shkojne ne Ferr.” (Papa Eugjeni IV, Denzinger 714)

“Pagezimi nuk eshte nje rilindje e re.” (Ad Gentes : 6. Dekretal i Vatikanit II mbi aktivitetin misionar te Kishes. Sesioni 9. 7 Dhjetor 1965)

“Njerezit rilindin nepermjet Pagezimit.” (Papa Pali III, Denzinger : 799)

“Do te duhej te ndryshoheshin te gjitha ritet e Sakramentit te Pagezimit.” (Sacrosanctum concilium : 66-67. Konstitucioni i Koncilit te II te Vatikanit mbi liturgjine e shenjte. Sesioni 3. 4 Dhjetor 1963).

« Kushdo qe ndryshon Sakramentin e Pagezimit, ai qofte mallkuar. » (Papa Pali III, Denzinger : 856)

« Njeriu eshte subjekti dhe qellimi i çdo jete shoqerore. » (Koncili II Vatikanit, Gaudium et spes : 25,63)

« Krishti Mbret eshte subjekti dhe qellimi i çdo jete shoqerore. » (Papa Pius XI, Quas Primas : 18-19, 11 Dhjetor 1925)

« Te gjithe njerezit kane te njejtin ‘fat’ hyjnor. » (Koncili II Vatikanit, Gaudium et spes : 29)

« Ata qe vdesin ne mekat mortar (te rende) shkojne ne Ferr. » (Papa Benedikti XII, Denzinger : 531)

“Te gjitha besimet kane ndjenjen fetare.” (Koncili II Vatikanit, Guadium et spes : 29, Sesioni 5; 21/11/1964)

« Modernistet thone se te gjitha besimet kane ndjenjen fetare. » (Papa Shen Pius X, Pascendi : 14, 8 Shtator 1907)

« Une nuk dua te kem fare pune me Konçilin e II te Vatikanit; Djalli eshte ne Vatikan ! » (Kardinali Luçiani, 1977)

«Konçili i II i Vatikanit eshte nje mashtrim autentik i te Vertetes Hyjnore. » (Mons. Prof. Francesco Spadafora)

« Te gjitha idete e medha te revolucionit amerikan dhe te atij francez se bashku me te gjitha vlerat e tyre demokratike, qe ne te kaluaren jane luftuar nga breza te tera Papesh, u pranuan nga Konçili i II i Vatikanit. » (Edward Schillebeeckx O.P., Interviste ne gazeten “Jesus”, Maj 1993)

« Çdo mason i denje gezohet pa kufi nga rezultatet e pandryshueshme te Konçilit te II te Vatikanit. » (Yves Marsaudon, mason i larte i Logjes se Madhe te Frances, Ivi, p. 121)

« Ne qofte se krahasojme epoken tridentine [te Konçilit te shenjte te Trentes] te kunder-Reformes me Konçilin e II te Vatikanit, Konçili i II i Vatikanit, ne karakteristikat e tij themelore, eshte 180 grade ne krah te kundert. Nje Kishe e re lindi mbas Konçilit te II te Vatikanit. (Hans Küng) » (Juan Valdivieso, “Vatican II Broke with the Magisterium”, 2008, Tradition in Action).

« Konçili i II i Vatikanit shenon fundin e epokes tridentine dhe fundin e kohes se Konçilit te I te Vatikanit. Konçili i II i Vatikanit eshte revolucioni francez ne Kishe. » (“Kardinali” Leo Jozef Suenens, Arqipeshkev i Brukselit; Idem)

« Ne Kishe ndodhi Revolucioni i qete i Tetorit. [Duke iu referuar Revolucionit komunist-bolshevik te 1917 ne Rusi]. » (Yves Congar; Idem)
Duke theksuar ndarjen e Kishes se Konçilit te II te Vatikanit me Kishen Katolike, Karl Rahner shprehet :

« Sot ne jetojme per here te pare ne nje epoke te nje ndarje aq te madhe si ajo qe ndodhi ne kohen e kalimit nga judeo-Krishterimi (Judeo-Christianity) tek pagano-Krishterimi (Pagan-Christianity » (Idem)

[Judeo-Krishterimi dhe Pagano-Krishterimi jane terma aq konfuze dhe te gabuara sa vete ideologjia e konçiliareve. Rahner e ka fjalen per kohen e ardhjes se Mesise, Jezu-Krishtit, kohe ne te cilen Sinagoga e vjeter herbaike u zevendesua nga Kisha Katolike. Ky zevendesim nuk ka qene ndarje por vazhdimesi. Nejse, e solla kete citim vetem per te provuar nga goja e vete pseudo-teologut te njohur konçiliar se Kisha Katolike eshte e ndryshme nga Kisha e Konçilit te II te Vatikanit].

P. Marie-Dominique Chenu, i cili ka luajtur nje rol te rendesishem ne shkrimin e dokumenteve te ndryshme konçiliare, shprehet se ne Historine e Kishes katolike, Konçili i II i Vatikanit ka qene nje shkeputje e vazhdimesise se saj afro 1500 vjeçare, sepse ky konçil i jep fund “Epokes Konstantine” te katoliçizmit. Me tutje ai mburret duke thene se ato çeshtje te teologjise se tij qe ishin denuar me pare nga Papa Pius XII, po ato çeshtje u perkrahen nga autoritetet e reja ne Vatikan. (Idem)

Ne kohen kur P. Ratzinger ishte “Prefekt i Kongregacionit te Shenjte per Doktrinen e Fese”, ai eshte shprehur se dokumenti i Konçilit “Gaudium et spes” dhe dekretet e tjera ne lidhje me lirine fetare dhe ekumenizmin kane qene nje korrigjim i dokumentit “Syllabus” te Papes Pius IX ose me mire, nje kunder-Syllabus. (Idem; « Les Principes de la Theologie Catholique » – Esquisse et Materiaux, Paris : Tequi, 1982, pp. 426-427)

Kardinal Franz König eshte shprehur se Konçili i II i Vatikanit ka aprovuar ate çfare dokumenti “Syllabus” i Papes Pius IX dhe dokumenti “Pascendi” i Papes Shen Pius X kishin denuar me pare. (Chiesa dove vai? Gianni Licheri interroga il Cardinale Franz Koenig, Rome : Borla, 1985 pp. 103-104; Tradition in Action).

Vete Gjoni XXIII, ne fjalimin hapes te Konçilit, me 11 Tetor 1962, ben fjale per nje Kishe tjeter, qe nuk eshte Kisha Katolike :
« […] Sot, Kisha me se fundi e liruar nga pengesat profane te dikurshme, nga kjo Bazilike Vatikane, si prej nje cenakli te dyte (cenakli eshte dhoma e siperme ku erdhi Shpirti Shenjt mbi Zojen e Bekuar dhe Apostujt ne diten e Rreshajve), do te mund te perhape me anen tuaj [eterve te konçilit] zerin e saj plot me madheri… »

Dita zyrtare e lindjes se Kishes Katolike konsiderohet ulja e Shpirit Shenjt mbi Nenen e Zotit dhe apostujt diten e Rreshajve.

Gjoni XXIII, me vete fjalet e tij, « si prej nje cenakli te dyte » na meson diten e lindjes se Kishes konciliare, 11 Tetor 1962. Per me teper ai shton se tani me se fundmi Kisha do te mund te perhape zerin e saj plot me madheri.

Kisha Katolike per afro 2000 vjet nuk ka pushuar se perhapuri zerin e saj te te vertetes me lavdi dhe madheri. Per cilen Kishen e ka fjalen Gjoni XXIII ? Eshte e qarte se ai nuk flet per Kishen Katolike, por per Kishen Konçiliare judaike, Kishen e tradhetareve, apostateve dhe heretikeve. Gjoni XXIII flet per Sinagogen e Satanit që ka infiltrue Kishen Katolike prej mbrende.

“Ne kemi nxitur disa prej bijve tanë që të bëhen pjesë e trupit katolik duke pasur si mision të qartë dezintegrimin e Kishës Katolike në një mënyrë më efikase nëpërmjet krijimit të skandaleve brënda vetë Kishës. Në këtë mënyre ne kemi ndjekur këshillën e Princit tone te çifutëve, i cili thonte me mënçuri :

‘Bëni klerikë disa nga bijtë tanë kështu që ata mund t’a shkatërrojnë Kishën.’

"Fatkeqësisht, ndër çifutët e ‘konvertuar’ jo te gjithë i kanë qëndruar besnik misionit të tyre. Biles, shumë prej tyre na kanë tradhëtuar. Por, nga ana tjetër, ka patur prej atyre që e kanë mbajtur premtimin dhe e kanë nderuar fjalën e dhënë. Kjo tregon se këshilla e të Vjetërve tanë ka qenë e suksesshme.” (Shënime nga nji mbledhje e mshehte e shoqnise sekrete judeo-masonike B'nai B'rith botue prej gazetes londineze "Catholic Gazette", shkurt 1936)

Ne fjalen mbyllese te Konçilit te II te Vatikanit (7 Dhjetor 1965) Pali VI shprehet se Kisha e Konçilit deshiron te jete vetem nje “shenje” e prezences se padukshme te Zotit midis njerezve (Unitatis Redintegratio: 2).

Kisha Katolike meson gjithmone se ajo eshte e vetmja rruge shpetimi; ajo eshte Arka e Noese jashte te ciles nuk ka shpetim; Ajo eshte nje shoqeri e dukshem e katolikeve

Ne te kundert, Kisha e Konçilit deshiron te jete vetem nje shenje e prezences se padukshme te Zotit midis njerezve. Kjo doktrine heretike nuk eshte mesuar kurre me perpara nga Kisha Katolike dhe bie ne kundershtim te plote me vete ligjet e themelimit dhe te egzistences se saj.

Del e qarte se Kisha e Konçilit nuk eshte Kisha Katolike.


2) Mbi çâshtjen e Monsinjor Marcel Lefebvre dhe lefevrianve


    Për ata që nuk e dinë, Imzot Marcel Lefebvre ka kênë Delegat Apostolik i Kolonisë franceze në Afrike, Arqipeshkev metropolitan i Dacar-it (Afrike) dhe Superior i Pergjithshëm i Etënve të Shpirtit-Shêjt (kongregacjon fetar). Ai ka shërbye gjithashtu edhe si kshilltar pranë Papës Piu XII në shkrimin e enciklikut "Fidei Donum". Në vjetin 1971 ai formoi nji shoqni meshtarake me qëllim me ruejtë  vazhdimsinë e Meshes katolike të kërcenueme prej ndryshimeve të Palit VI. Ne 1969, Pali VI nxori nji meshar të ri të Meshes, për kishen e tij konçiljare, tuej i râ ndesh ligjit të Papes sh'Piu V, i cili, në 1570, me anen e bulles "Quo primum tempore" kishte dekretue përjetsisht pandryshueshmenine e Mesharit latin për celebrimin e Meshës katolike. Pra, Imzot Lefebvre ka kênë nji ipeshkëv katolik që ka dashtë me ruejtë ligjin e Papës sh'Piu V dhe ligjet e Kishes Katolike, ashtu siç âsht detyra e çdo ipeshkvi. Në 1988, Gjon Pali II "çkishron" Imzot Lefebvre sepse nën pretextin se Monsinjori kundërshtonte dekretet e Konçilit II Vatikanit dhe ndryshimet e tjera mbaskonçiljare.

Në rradhë të parë nji heretik publik si Gjon Pali II, që ka msue herezi kundër Fésë Katolike, nuk mundet me kênë kurrë Papë. Për mâ tepër lexoni studimin "Demaskimi". Për rrjedhojë nji anti-pape nuk ka asnji fuqi kanonike (ligjore) me çkishrue. Pra Mgr Lefebvre nuk âsht kênë kurrë i çkishruem.

Së dyti, simbas deklaratave publike, Mgr Lefebvre ka pranue herezinë se Papa mundet me gabue, tuej konsiderue Gjonin XXIII, Palin VI, JPI dhe JPII si Pape. Për mâ tepër, tuej konsiderue kto persona si papë, ai i kundershtonte ato, tuej u sjellë kshtu n'mnyre shizmatike. E mira që ka prue Imzot Lefebvre âsht kênë vazhdimsija e meshtarisë katolike : meshtaret e SSPX, shoqnisë që ai formoi, janë meshtare të vërtetë që munden me çue Meshe, me dhânë zgjidhjen n'rrfim, etj. Vazhdimsija e meshtarise në Kishen konçiljare âsht ndërpré qysh në 1968, vit kur Pali VI nxori nji rit të ri invalid, për kishen e vet konçiljare, me shugurue meshtare e konsakrue ipeshkvij. Ai iu kundervue kshtu urdhnit të Piu XII i cili në 1947, me anen e Konstitucjonit apostolik t'pagabueshem "Sacramentum Ordinis" vendoste përfundimisht nji formule të vetme me shugurue dhe konsakrue në Kishen katolike.

Pra si e kam thânë mâ nalt, nuk jam lefebvrist, por thjesht katolik. Asnji katolik i vërtetë nuk pranon pozicionin doktrinal të Imzot Lefebvre.

3) Mbi çâshtjen e anti-semitizmit

    Kur dënoj çifutet, nuk i dënoj ata mbi bazen e rraces semite prej se ciles ata vijnë, sepse vetë apostujt dhe katoliket e pare kane kenë tânë çifutë. Pra nuk jam anti-semit. Un i dënoj ata, ashtu si Kisha Katolike, për mospranimin e Fése Katolike dhe persekucjonin që ata i kanë bâ dhe vazhdojnë me i bâ katolikve. Vetë Krishti Zot i ka denue çifutet; papet ne shekuj kane bâ të njâjten gjâ. Qé ktu poshte disa shembuj. Për mâ tepër ju drejtoj te studimi "Demaskimi".

« Prandaj ju deshmoni kunder jush se ju jeni femijet e atyre qe vrane profetet. Mbushni pra kupen e eterve tuaj. Ju, gjarperinj, rrace neperkash, si do t’i shpetoni denimit te Ferrit? Ja pra, une do t’ju dergoj profete, dietare dhe skribe e nga keta ju do t’i mbysni e kryqezoni, do t’i rrahni me kamxhike ne sinagogat tuaja dhe do t’i persekutoni nga njeri qytet ne tjetrin. Keshtu qe mbi ju te bjere gjaku i te gjithe te drejteve qe eshte derdhur ne bote, nga gjaku i Abelit te drejte e deri tek gjaku i Zakarise, birit te Barakise, te cilin e keni vrare mes tempullit dhe altarit. » (Mateu 23 :31 :35)

« Ata vrane Zotin Jezus dhe profetet dhe na kane persekutuar edhe neve; ata nuk i pelqejne Zotit dhe jane armiq te te gjithe njerezve; ata na ndalojne t’i predikojme kombeve jo-çifuteve ne menyre qe ata te mos shelbohen. » (1 Thesalonet 2 :15-16)

« Populli çifut, i cili dikur ishte ruajtesi i Fjales hyjnore dhe pjesemarresi i sekreteve qiellore, duke ia kaluar keshtu te gjithe popujve, u denua me vone per shkak te idolatrise se tij. Ne kulmin e perparimit, ai denoi me mosmirenjohje dhe pabesi Shelbuesin e tij me nje vdekje te padenje dhe te turpshme….Megjithe kete fakt te pamohueshem, devotshmeria e te krishtereve i lejoi çifutet te vendosen ne gjirin e tyre… » (Papa Shen Pius V, Bulla « Hebraeorum Gens », 26 Shkurtit 1569)

« Çifutet qe vazhdojne te mbajne ligjin [dhe fene e tyre judaike] do te mallkohen. » (Papa Eugjeni IV, Denziger 712)

« Çifutet jane te mallkuar; ata jane te shkeputur totalisht nga komunioni me Kishen Katolike dhe nga shkelqimi hyjnor. » (Papa Adriani I, Denzinger :168)

« Çifutet nuk jane vellezerit tane me te dashur. » (Papa Inoçenti III, leter drejtuar Kontit te Nevers, 1208)

« Çifutet e pafé nuk adhurojne Zotin e vetem te vertete. » (Summo Jugiter Studio, leter enciklike e Papes Gregori XVI, 27 maj 1832).

“Asnje post publik nuk do t’u jepet çifuteve, te cilet mund ta perdorin kete mundesi per te persekutuar te krishteret.” (Koncili III i Toledos, Kanoni XIV; M. Pinay, The Plot against the Church.”

“Çdo ipeshkev, meshtar ose laik qe ne te ardhmen mbeshtet çifutet kunder Fese se Krishtit, qofte nepermjet rryshfeteve apo favoreve, do te konsiderohet profan the blasfemues . Ai do te çkisherohet dhe nuk do te konsiderohet pjese e Mbreterise se Zotit, sepse eshte me se e drejte qe mbrojtesit e armiqve te Zotit tone te ndahen nga Trupi i Krishtit.” (Koncili IV i Toledos, Kanoni 58, perpiluar nga Jaun Tejada y Ramiro, faqe 305. Permbledhje e te gjitha kanoneve te te gjitha Koncileve te Kishes ne Spanje dhe ne Ameriken e Jugut, llusi II.; M. Pinay, The Plot against the Church).

Ju nuk ndigjoni n'media për kto gjâna, i dashtun zotni. Kjo âsht normale sepse edhe mediat janë në doren e çifutve.


miqsisht,

Illyricum Sacrum
http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/ 

Letër e hapun drejtue kryeredaktorit të forumit "Zemra shqiptare", z. Ilir Dardanit

 

    Meshtaret dhe patriotët e vërtetë të ktij vêndi me emnin Shqypní kanë pasë gjithmonë nji qëllim dhe nji ideal shêjt që përmblidhet me dy fjalë : Për Fé katolike e për Atdhé. Qé pra Shpirti dhe Trupi i kombit shqyptar për të cilin ata burra kanë mendue, shpresue e punue dite e natë pa kursye as djersë, as múnd, as familje, as pasuní e as vetë gjakun e tyne bujár të cilin ata e kanë derdhë me guxim e trimní t'pashoqe tuej thirrë : Rrnoftë Krishti Mbret, rrnoftë Shqypníja. E kta heroj sod përbuzen, shtypen, harrohen e vorrosen n'kujtimin e tyne. Me kyt ideal n'zemër ata kanë mbajtë gjallë Katoliçizmin shêjt kundër turqve musliman, kundër shkjâve shizmatik e kundër komunistave ateistë. Se turqit në përgjithsí janë musliman, kjo nuk ka dyshim. Se "ortodoksët" janë shizmatikë kyt t'vërtetë e mson Kisha Katolike e nuk e kam shpík un. Se komunistat janë ateista kjo duket në manifeston e tyne dhe në gjenocidin barbar që i kanë bâ ktij populli shqyptar, e kryesisht katolikve.

E sod katoliku shqyptar vazhdon prapë me kênë i persekutuem, njashtú si në kohen e komunizmit, sepse komunistat vazhdojnë sod prapë me kênë n'pushtet : Vetë At Zef Pllumi para déks thote n'nji intervistë se rrenímet e bâmë mbas pluralizmit janë kênë po aq të mëdhá sa ato që janë bâ n'kohen e komunizmit. At Pllumi thote se edukata vazhdon me kenê komuniste, shkollat po ashtu vazhdojnë me kênë komuniste. Pra me nji fjalë "njeriu ynë i ri, vepra më e shkëlqyer e Partisë" vazhdon me bâ ligjin n'Shqypní. E për rrjedhojë katolikut vazhdohet me iu pré fjala, shkrimet, mendimet. Në faqen e "Zemrave shqiptare" muslimani e ka të drejten e fjalës, shizmatiku orthodoks e ka te drejten e fjalës, kurse kur un ju bie shkrime katolike tradicjonale, shumica e të cilave janë përkthime e përshtajtje prej Magjisterit të Kishes Katolike, un censurohem. Edhe komunistat në gjyqet e tyne kriminele i lejojshin t'akuzuemve me pâsë nji avokat. Kurse un nuk lejohem as me u mbrojtë. Me shkrimet e mija nuk pretendoj me zgjidhe ndonji problem, por me zgjue inteligjencen katolike kombtare tuej i râ kumbonave t'alarmit e tuej i thânë me u çue prej gjumit të injorances fetare perpara se me kênë vonë.

Mbi çfarë kriterit bazohet censurimi i shkrimeve të mija ? Censurimi bazohet në kritikat, shpesh herë fyese dhe agresive, të disa zotnijve bashkpuntore ktú të cilët, me sa kam dijení, nuk janë as meshtarë e as ipeshkvij. E un po ju bie shkrime meshtarësh, ipeshkvijsh, e për mâ tepër, shkimet e vetë Papëve në shekuj, tuej i ftúe publikisht któ zotní me kontrollúe vërtetësín e shkrimeve që bij. E asnjéni prej ktyne zotnijve nuk lodhet më me prue asnji argument mbrojtës të sulmeve të tyne kundër shkrimeve të mija, përveç fyemjeve personale pa me njoftë e pa më ditë kush jam.

Edhe un kam pasë n'familjen tême meshtarë t'pushkatuem prej komunistave, prandaj edhe shkruej me pseudonim. A më bân ky fakt t'pagabueshëm ? A i bân ky fakt t'pagabueshëm któ zotnij ? Natyrisht që jo. Edhe ju vetë, i dashtun Ilir, thoni se nuk jeni prift e nuk njihni mirë Fénë Katolike. Atherë pse nuk e lêni të vërteten me triumfue tuej konsultue Msimin e pagabueshem të Kishes Katolike që vete Zoti e ka caktue me i msue njerzve të vërteten dhe rrugen e shelbimit ?

Ateizmi pranohet në Zemrat shqiptare; shkrimet që mbrojnë islamin lejohen me u botue në Zemrat shqiptare; vendimi i disa zotnive bashkpuntorë mbi vërtetsinë e shkrimeve katolike që i dergohen redaksise pranohet në Zemrat shqiptare. Vetëm studimi dhe konsultimi i Msimit të pagabueshëm të Kishes Katolike përbuzet, censurohet, ndalohet e as nuk i jepet e drejta me u botue në Zemrat shqiptare. Katoliçizmi shqyptar kërkohet me u bâ si nji relike muzeumit, si nji pasaporte ndërkombtare për me mujtë me u modernizue si Evropa ateiste e masonike, qe ka vetëm emnin katolike, por që âsht e dekun shpirtnisht; për me mujtë me u dâ prej rregullave strikte, ndonse t'rrême, të islamit, jo për me mbrojtë katoliçizmin, por për me mujtë me fye Zotin mâ lirshem e mâ rahat e me u shthúrë tânësisht moralisht e ideologjikisht si bota e sotme moderniste.

Ky nuk âsht kênë kurrë ideali i herojve që kanë punue me bâ Shqypnin, i dashtun Ilir.

Si e kam shkrue mâ nâlt ata kanë luftue për nji Fé katolike e për nji komb katolik, të cilat nuk munden me u dâ prej njêna-tjetrës. Féja âsht shpirti i kombit, kurse atdhetarizmi âsht trupi i tij. Kur trupi e shpirti dahen, njiri des. Njâshtu edhe me kombin. Kur Feja dahet prej atdhetarizmit, kombi des, si Shqypnija jonë sod që âsht n'gráhmat e fundit, e ndoshta e dékun krejt, sepse bijte e saj nuk dojnë mâ Fénë katolike. E tuej vazhdue kshtu Shqypnija ka me dekë e ka me u bâ si aj cungu i thatë, gadi për flaken e ndëshkimit të drejtë hyjnor.

Tuej pranue ateizmin ju pranoni komunizmin, së paku si idé, i cili nuk âsht gjithmonë i dhunshem, por âsht gjithmonë anti-katolik. Tuej lexue kto fjale t'jueja un ju përgjigjem njashtu si Imzot Çoba n'gjyqin komunist :

“Jam kenë gjithmonë kundër komunizmit, as nuk kam dashtë me ia ndigjue zanin, kam punue me shpirtë me e zhdukë dhe do të vazhdoj me kenë kundër deri në vdekje!” (Imzot Ernest Maria Çoba, Dosja 3359/1 Arkivi i Min. Mbrendshme Tiranë, 1998)

Edhe un, si Monsinjori jam kunder komunizmit por kurre kunder komunistave; kunder islamit por kurre kunder muslimanve; kunder judaizmit por kurrë kunder çifutve. Apostujt dhe të krishtênët e parë jane kênë të tânë çifut, hebrej, izraelit. Fjalet çifute, izraelite apo hebrej i quej sinonime dhe nuk i marr me kuptim pegjorativ. Pra nuk urrej askënd, sepse katoliku don edhe anmikun, por po ju shpjegoj se çifutnit jane dënue në vete Shkrimet Shêjta, te cilat jane te frymezueme prej vete Zotit. Lexoni si flet sh'Pali për çifutnit :

« Qui et Dominum occiderunt Iesum et prophetas et nos persecuti sunt et Deo non placent et omnibus hominibus adversantur prohibentes nos gentibus loqui ut salvae fiant »(1 Thessalonians 2:15-16)

(Ata vranë Zotin Jezus e profetet dhe na kanë persekutuar edhe neve; ata nuk i pelqejne Zotit dhe janë armiq të të gjithë njerëzve; ata na ndalojne t'i predikojme kombeve [jo-çifuteve] ne menyre qe kto kombe mos te shelbohen. 1 Thesalonet 2:15-16)

Po e mbylli me kaq repliken teme tuej thânë se ata që dojne me dite te vërteten katolike dhe me pshtue shpirtin e dine ku me e kërkue kyt te vërtetë, e cila mundet me u persekutue por kurre me u shue, kurre me e ndalue përgjithmonë. Kjo e vërtete vjen prej Zotit, pra âsht e pavdekshme.

Zoti ju ndriçofte e drejtofte ne punen e e juej!

miqsisht,

Illyricum Sacrum
http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/

E vërteta mbi Meshtarin Marin Barleti dhe z. Marino Becichemo-n

(Replikë kunder studimit "Shkodra dhe lufta e Perëndive" nga z. Ilia S. Karanxha ne forumin "Zemra shqiptare")

 

 

prej Illyricum Sacrum
http://nenaekeshillittemire.blogspot.com/

 

I dashtun z. Ilia Stavri Karanxha,

Ju falemnders për përgjigjen e juej. Ktu mâ poshtë vijon replika jeme mbi shkrimin e juej.

  
1) Mbi meshtarin Marin Barleti dhe z. Marino Becichemo-n

Historia e vërtete shkruhet me prova të sigurta, me gjakftohtesi e ndershmëni, pa fyemje, rrêna e mashtrime për mos me i gjâ historjanve komuniste të cilët kanë shkrue vrer e helm kunder Fése Katolike, kundër meshtarve heroike e mbrojtsve të Kishes Katolike, tuej shpife e vue në dyshim gjânat mâ të shêjta të Fése tonë të krishtênë dhe të dhânat historike mâ të sigurta. Kshtú tuej rrêjte se meshtari Marin Barleti nuk ka kênë dishimtar okular dhe luftëtar i Skânderbeut, kto psedo-historjane komuniste, me fjale të tjera, dojnë me thânë se Barleti ka ekzagjerue dhe nuk ka përshkrue realitetin. Shpresoj se nuk jeni prej ktyne pseudo-historjanve.

Ktú mâ poshtë po ju nap disa prova historike që provojnë se meshtari Barleti ka kênë dishmitar i rrethimeve të Shkodrës dhe luftëtar i Skânderbeut. Kto prova nuk vijnë prej mendimeve të mija sepse nuk kam kênë dishmitar dhe luftëtar si Barleti, por kto dishmí bazohen në rradhë të parë në botime të autorve katolike që kanë miratimin e Magjisterit të Pagabueshëm të Kishes Katolike, e për rrjedhoje janë dishmí e sigurte e së vërtetës. Së dyti, po ju nap edhe disa botime te shkrueme nga autore jo-katolike të cilët shkruejnë me ndërshmëní mbi të vërteten.


* Abbé Darras, Histoire générale de l'Église, 1862, volumi 31, faqe 377.
* Edward Smedley, Hugh James Rose, Henry John Rose, Encyclopaedia metropolitana: or, Universal dictionary of knowledge, 1845, volumi XIV, faqe 259
* George Ripley and Charles A. Dana, THE NEW AMERICAN CYCLOPAEDIA, volumi XIV, faqe 390.
* Jaques de Lavardin, Histoire de George Castriot, surnommé Scanderbeg, Roy d'Albanie, 1527
* Thomas Curtis, The London encyclopaedia: or, Universal dictionary of science, 1820, volumi I, page 440.
* Camille Paganel, Kshilltar shteti, Histoire de Scanderbeg, 1855, faqe 269
* Don Giammaria Biemmi, Istoria di Giorgio Castrioto, detto Scander-begh, 1756. (Ky autor, ndër të tjera shkruen se botimet e ndryshme mbi Skânderbeun, si ato të Imperiali, Berberini, Telleri, Mulenio, Dubois, Lipenio dhe Annali Tipografici dishmojnë se Marin Barleti ka kênë historjan i Skânderbeut dhe dishmitar okular i luftnave të tija.)
* Šime Ljubiæ, Dizionario biografico degli uomini illustri della Dalmazia, 1836, faqe 22 (Ndër të tjera ky autor shkruen se Giovio, ashtu si disa të tjerë, ngatërrojnë Barletin me nji personazh tjetër, bashkohes të Barletit : Marino Becichemo
* Dizionario biografico universale (1840), volumi I, faqe 301. (Edhe ktú përmendet ngatrrimi mes Barletit dhe Becichemo-s, të cilat nuk janë i njâjti person.
* Dictionnaire universel, historique, critique et bibliographique (1810), volumi II, faqe 240. (Edhe ktú përmendet fakti se Vosius dhe disa autore tjerë ngatrrojnë Barletin me Becichemo-n.
* Gabriel Peignot, Dictionnaire historique et bibliographique, abrégé des personnages illustres, 1834, faqe 188 (Edhe ktú përsëritet gabimi i personave)
* Jean Nicolas Duponcet, Histoire de Scanderbeg, roy d'Albanie (1709)
* Abbé Glaire, Dictionnaire universel des sciences ecclésiastiques, (1868), volumi I, faqe 223. (Edhe ktu përmendet se shpesh Barleti ngatrrohet me nji tjetër personazh : Marino Becichemo
* Setton, Kenneth M. (1978), The papacy and the Levant (1204-1571)
* Jensen, Minna Skafte. A Heroic Ta le: Marin Barleti's Scanderbeg between orality and literacy, 2010.

* Nji vepër tjetër e rândsishme që dishmon se Barleti ka kênë dishmitar okular i rrethimeve të Shkodres dhe luftetar i Skânderbeut âsht Fjalori i madh biografik i italjanve (Dizionario Biografico degli Italiani) vepra me e madhe kombtare italjane që egziston sod, me 110 volume, 35000 biografi dhe 80000 faqe. Ky fjalor mundet me u konsultue edhe ne linje (online) ktu mâ poshtë :

http://www.treccani.it/catalogo/catalogo_prodotti/la_biografia_italiana/dizionario_biografico_degli_italiani.html

Qé edhe nji fragment prej artikullit mbi Marin Barletin :

"Barlèzio ‹-zz-› (lat. Barletius), Marino. - Umanista albanese (Scutari 1450 circa - forse Roma 1512 circa), sacerdote cattolico. Compagno di Giorgio Castriota Scanderbeg e suo biografo (Historia de vita et gestis Scanderbegi, Epirotarum principis, 1508 circa), partecipò alla difesa di Scutari durante l'assedio dei Turchi nel 1478, di cui diede la narrazione nell'opera De obsidione Scodrensi (pubbl. 1504); compose un Compendium vitarum summorum pontificum ... imperatorumque Romanorum (1508 circa; 2a ed. post., 1555), di qualche interesse come fonte storica e di piacevole lettura per la vivacità dello stile."

Në fjalorin biografik të mâsipërm shpjegohet kjartë gabimi që disa autore kanë bâ tuej ngatrrue meshtarin Marin Barleti dhe z. Marino Becichemo-n. Nji meshtar katolik si Barleti nuk kishte mujtë me thânë kurrë disa shprehje blasfemuese që naltsojnë idhuj (djaj) pagan si Marsi, perenditë, etj. Shprehje te tilla si "Unë, për besë, them se ata (lejomëni shprehjen) janë bijtë e Marsit" apo shprehja tjeter "por perënditë vetë luftuan kundër gjithë atij vrulli të madh të barbarëve" nuk mund te vijnë prej Barletit, ashtú siç shkruen gabimisht z. Karanxha. Barleti, si te tânë katoliket e tjerë e ka ditë mirë se ka vetëm nji Zot dhe jo disa zotra (djaj) pagane si marsi, etj.

Mbi veprat e Becichemo-s mundet me u lexue artikulli në lidhjen mâ poshtë :

http://www.treccani.it/enciclopedia/marino-becichemo_(Dizionario-Biografico)/

Disa burime bibliografike të konsultueme mbi Barletin dhe Becichemo-n gjinden ktu mâ poshtë :

* Fr. Pall' M. B., uno storico umanista, in Mélanges d'histoire générale, Publiés par Constantin Marinescu: Publicatiunile Institutului de Istorie Universalá' II, Bucarest 1938, pp. 135-3IS, con bibl. (pp. 299315)

* Varie indicazioni sono nel repertorio bibliogr. di M. Cosenza, Biographical and Bibliogr. Dictionary of Italian Humanists..., Boston, Mass., 1962, 1, pp. 478-80; V, n. 231. Fondamentale resta A. Zeno, Dissertazioni vossiane, II, Venezia 1753, pp. 404-20, perché utilizza gli scritti del B. stesso. Le informazioni da aggiungere si trovano in M. Sanuto, Diariis Venezia, 1879-1903, I, 347-350; III, 786; IV, 643; XII, 296; XVIII, 166; XX, 391; XXIV, 671; XXVI, 14, 467; XXVIII, 118, 463, 517; XXIX, 100, 101-103, 125, 128, 179, 257, 271, 313, 456; XXXI, 199, 383, 484, 485; XXXIV, 363; XXXV, 182; XXXVI, 442; XL, 778; A. Zanelli, Del pubblico insegnamento in Brescia nei secc.XVI e XVII, Brescia 1896, pp. 9-11(pubblica documenti dei Registri dell'Archivio Comunale di Brescia relativi al B. in Brescia negli anni 1502-08); G. Marangoni, Lazzaro Bonamico e lo Studio Padovano..., in Nuovo arch. veneto, n.s., I, 1 (1901), pp. 135-37; II, I, pp. 175-76 (pubblica documenti dai registri del Senato Terra di Venezia per il periodo 1517-26, quando il B. era a Padova); A. Luzio e R. Renier, Coltura e relazioni..., pp. 225-28 (con i documenti intorno al B. e Mantova). Una lettera di Vittore Fausto al B. nell'aprile 1519si legge in Epistolae Clarorum Virorum..., Venetiis 1556, pp. 91v-92r. Cfr. ancora L. e G. Amaseo e G. A. Azio, Diarii udinesi..., pp. 255, 261; F. Scarselli, Vita R. Amasei, p. 192; P. Benibo, Opere, Milano 1809-10, VI, p. 103; VII, pp. 183 s. Altri, riferimenti, non sempre attendibili sono in Bologna, Bibl. universitaria, ms. misc. Tioli, vol. 18 (cfr. P. O. Kristefier, Iter Italicum..., I, p. 21); P. Giovio, Elogia Doctorum Virorum..., Antverpiae 1557, p. 265; A. Riccoboni, De Gymnasio Patavino, Patavii 1598, p. 28v; G. P. Tomasini, GymnasiumPatavinum, Utini 1654, p. 340; G. J.Vossio, Duo tractatus Aurei: Unus De Historicis Latinis..., Francofurti 1677, lib. III, p. 564; N. C. Papadopoli, Historia Gymnasii Patavini..., Venetiis 1726, I, p. 299; A. M. Querini, De Brixiana Literatura...: Specimen Variae Literaturae..., Brixiae 1739, I, p. 84; II, pp. 31-33, 232; D. Czvittingeri, Specimen Hungariae literatae..., Francofurti et Lipsiae 1740, pp. 29 s.; G. Degli Agostini, Notizie istorico-critiche intorno la vita e le opere degli scrittori venez., Venezia 1752-54, I, p. XLIV; II, pp. 203, 215, 238, 292, 307, 471; S. Dolci, Fasti literari. Ragusini... prospectus, Venetiis 1767, p. 39; Bibl. Apostolica Vaticana: G. M. Mazzuchelli, Notizie Per gli scrittori d'Italia, ms. Vat. lat.9288, c. 60; I. Facciolati, Fasti Gymnasii Patavini, Patavii 1777, I, p. 56; G. Tiraboschi, Storia della letteratura italiana, Roma 1784, VI, 2, pp. 363, 364, 366, 371; E. A. Cicogna, Delle Inscrizioni Veneziane, I, Venezia 1824, pp. 171, 190; II, ibid. 1827, p. 439; III, ibid. 1830, pp. 207, 379; IV, ibid. 1834, pp. 18, 48; T. Simcari Christophe de Longueil humaniste, Louvain 1911, p. 87; D. E. Rhodes, The British Museum's copy of a rare book from Brescia..., in Studies in Bibliography: Papers of the Bibliogr. Society of the Univ. of Virginia, 1954, ed. Fredson Bowers, VI, Charlottesville, Virginia, 1953, pp. 231 s.; M. Pecoraro, Per la storia dei carmi del Bembo, Venezia-Roma s. d. [ma 1959], pp. 92, 132; Mantova. Le lettere, ed. E. Faccioli, Mantova 1962, II, p. 206.

* Nji tjetër studim kombtar e shkodran âsht : Kryeipeshkvia Metropolitane e Shkodrës
dhe Dioqezat Sufragane (1957-1958) prej At Marin Sirdanit dhe z. Gjush Shêldijës, me letër lavdimit prej vetë ipeshkvit të Shkodres Imzot Ernest Maria Çoba. Në kyt vepër, faqe 5, përmendet kjartë se prifti Barleti ka kênë në Shkodër dishmitar i rrethimit turk dhe mandej ka ik ne Itali mbas râmjes së Shkodres në duer te turqve. Disa burime historike mbi të cilat mbështetet vërtetsia e studimit të At Sirdanit dhe Gjush Shêldijes vijojnë si mâ poshtë :

C. Becker; "L´Albanie e les albanais" fq. 14
M. Sufflay: "Serbët e Shqiptarët", fq. 58, 59, 38.
N. Thalloczy: "Acta e diplomata", I nr. 648.
Cordignano - Valentini : " Saggio di un regesto storico" fq. 4.
Tajani: "Le istorie albanesi", II, fq. 50, 51, III, fq. 26.
A. Gegaj: " L´Albania et l´Invasion turque au XV-e siecle fq.30,33, 48.
Pagine della Dante ; XLIV, 1937, fq. 38, 39, 40.
Kersopoulos: Chronologie, etj. 40, 42, 43.
A. Ghika: fq. 42, 60, 61.
Hecquard: "Haute Albanie", fq. 145.
F. Bianconi: "Carte...",etj. fq. 18.
P. Chiara: "L'Epire", fq. 129, 132.
Q. Spellanzon "Vinti", fq. 254.
Mocenigo : "Albania", fq. 52, 53.
E. Durham : "Twenty ye ars", fq. 206, 216, 221.
A. A. Rappaport : " Au pays des martyres",fq. 97.
J. Godard: "L'Albanie", fq. 116.
L. Viezzoli: "Shqipnija", fq. 158, 159, 165.
Revista "L.E.K.A.", " Të drejtat e Shqypnisë etnike, I".
Marin Sirdani: "Shqipnija..." etj.
Justin Rrota: "Leteratyra shqipe", fq. 156.
"Histori e Shqipnisë", Ministria e Arsimit, 1954-1955.
Jorga: "Breve histoire", fq. 1
Römische, etj. Vëll. III, nr. 6
"Kalendari" i V.P. 1914-1927.
G.Berri: "L'assedio di Scutari".
D.K. Kalendari 1933, fq. 120-137.
Gj. Radovani: Dorëshkrime.
Gj: Sheldija: "Shkodra", Pj. I.II.III.
M. Sammutius - Annalis.
Gelchich: "Zedda", fq. 38, fq. 4.
Jorga : "Re de l'Orient", IV, fq. 235-236.
P.G. Golubovich: Bib. Bio. Bibliog. VI.V. fq. 339.
Orb. Seraphicus: Tom. II. fq. 697,4.
Gonzaga: "De orign. Seraphicae...", etj. 1587, fq. 47-548.
Thalloczy etj. Illyrich.Albanische. Forschungen. VI.V. 207, A.D.V. I nr228.


2) Mbi Adhurimi dhe Venerimin


I dashtun z. Karanxha,

Féja katolike nuk msohet e plotë në asnji fjalor, kjoshin kto edhe fjalór katolik. Ajo âsht nji dhuratë hyjnore që rritet dhe kultivohet prej hirit te Zotit, prej Magjisterit të pagabueshëm të Kishes Katolike, prej msimit të Papve, Etënve dhe doktorve të ksaj Kishe hyjnore. Nji prej formave mâ të thjeshta të ktij msimi âsht katekizmi.

Për me provue se ka dallim mes kuptimit të fjaleve "adhurim" dhe "venerim", pavarsisht nga gjuha e përdorun (kjofte kjo latine, italjane, spanjole, shqipe, etj) e mbasi përmendet italishten, po ju bie shembullin e Katekizmit të madh të Papes sh'Piu X (ll Catechismo Maggiore di San Pio X) ku shkruhet se adhurimi i drejtohet vetem Zotit, kurse venerimi i drejtohet êngjujve dhe shêjtenve.  Qé mâ poshtë teksti italisht :

"- Se il culto delle creature è superstizione, come non è superstizione il culto cattolico degli Angeli e dei Santi?

"- Il culto cattolico degli Angeli e dei Santi non è superstizione, perchè non è culto divino o di adorazione dovuta a Dio solo: noi non li adoriamo come Dio, ma li veneriamo come amici di Dio e per i doni che hanno da Lui; quindi per onor di Dio stesso che negli Angeli e nei Santi opera meraviglie."

Meqë përmendet fjalorin, përpara se me përfundue, po ju nap edhe nji shembull të marrun prej Abbé Jean-Sebastien Glaire, në vepren e tij monumentale : Dictionnaire universel des sciences ecclésiastiques (1868). Në kyt vepër, volumi I, faqe 39, shkruhet se adhurimi âsht kulti që i drejtohet vetëm Zotit. Autori shkruen se fjala "adhurim" vjen prej latinishtes "manum ad os mittere" (me vue doren afer gojës, me puthe dorën, me puthe dishka në përgjithsí). Ne greqisht etimologjia e fjales âsht "proskunéin" që don me thânë me u përkul para dikujt në shêj respektit dhe nënshtrimit. Simbas ish-rabinit t'konvertuem Kavaljerit Drach, në librin e tij "De l'harmonie entre l'Eglise et la Synagogue" (1844),  volumi II, faqe 456, në Lindje, puthja âsht nji shêj adhurimi dhe nënshtrimi. Kjo i ka rrâjet në Shkrimet Shêjte.

Ujqnit me tesha qingjash

     Të tâna "sakramendet" e Kishes Konçiljare janë invalide, tuej veçue ktu Sakramendin e Pagzimit dhe Sakramendin e Martesës, që munden me u dhanë në mnyrë të vlefshme n'kjoftë se nepen simbas rregullave të Kishes Katolike. Kisha Konçiljare âsht Kisha e dalun prej Konçilit të II të Vatikanit, kishe e cila zotnon sod pothuejse të tâna ndërtesat e Kishes Katolike në të tânë boten.

Kshtu, n'kjoftë se Pagzimi n'Kishen Konçiljare nepet simbas procedures që perdor Kisha Katolike kur pagzon, athere ai Pagzim âsht i vlefshem, sepse edhe në kjoftë se Juda kishte me pagzue, tuej ndjeke proceduren që ndjekë Kisha Katolike kur pagzon, pagzimi i Judes kishte me kênë i vlefshem (marrun prej thânjeve të shën Agustinit). Due me thane se edhe nji laik, nji pagan, mysliman, çifut, mason, budist, etj, mundet me pagzue n'mnyre të vlefshme në kjoftë sa aj ban até që ban Kisha Katolike kur pagzon.

Për Sakramendin e Marteses, edhe kur nuk ka meshtar të disponueshem, kandidatet për martese munden me u lidhe n'mnyre të vlefshme në martese katolike në pranine e dy dëshmitarve.

Kurse "Sakramendet" e tjera që nepen në Kishen Konçiljare jane të tâna invalide. Qé shkurtimisht disa prej arsyve, pa u futë në detaje teologjike që nuk kuptohen prej të tânve, megjithse, dashte Zoti, shpresoj me shkrue n'hollsí për ata që dojnë me ditë bazat teologjike e kanonike të ksaj tragjedie t'papërshkrueshme.

Në vjetin 1968, Pali VI ka ndrrue komplet Sakramendin e Urdhnit që përdoret në Kishen Katolike me shugurue meshtare dhe me konsakrue ipeshkvij tâsh mija vjet. Pali VI futi në Kishen Konçiljare, tuej rrêjte se âsht Kisha Katolike qe bân kyt gjâ, nji formule të pavlefshme të ktij Sakramendi, kështu që të tânë ata kandidate për meshtare ose ipeshkvij që shugurohen ose konsakrohen simbas kesaj formule të re të Palit VI nuk janë as meshtare e as ipeshkvij, por jane  vetëm laik; me dije ose jo, ata janë ujqën me tesha qingjash.

Kjo thânje âsht tragjike tuej mendue pasojat dramatike në besimtare qysh prej vjetit 1968, sepse pasardhsit e Palit VI, deri sod te Benedikti XVI, simbas informacjoneve publike prej Vatikanit, perdorin të tâne kyt formule invalide të Palit VI, me prodhue "meshtare" e "ipeshkvij".

Po marr nji shembull.

Kur nji kandidat për ipeshkev i Kishes konçiljare, kjoftë ky edhe meshtar i vërtete para konsakrimit, konsakrohet për ipeshkev simbas formules invalide apo ritit invalid të 1968, ky kandidat mbetet laik ose meshtar në kjofte se ka kêne meshtar i vërtete i shuguruem simbas ritit te vlefshem mijavjeçar te Kishes Katolike. (Fjala "konsakrim" përdoret për ipeshkev kurse fjala "shugurim" perdoret për meshtar). Por kur ky "ipeshkev" i Kishes konçiljare (që në fakt nuk âsht ipeshkev i vërtete) thirret me shugurue meshtare të tjerë, athere ai nuk mundet me i shugurue ktá meshtare sepse simbas ligjeve te Kishes vetëm ipeshkvi ka fuqinë me shugurue meshtare. Pra ata kandidate për meshtare, që janë "shugurue" prej ktij "ipeshkvit" të kishes konçiljare, nuk bahen meshtare të vertete por mbesin laik.

Cili âsht rezultati i ksaj tragjedie ?

1. Rrfímet e "meshtarve" konçiljare jane invalide sepse duhet me kênë patjeter meshtar me dhâne zgjidhjen, e ata nuk jane meshtare të vërtete.

2. Kungimet e "meshtarve" konçiljare janë invalide sepse duhet me kênë meshtar i vërtete me celebrue Meshen shêjte ne mnyre valide. (Njerzit marrin buke tuej kujtue se marrin Trupin e Krishtit).

Për mâ teper, në vjetin 1969, Pali VI ka ndryshue edhe ritin e Meshes shêjte Katolike, tuej fute kshtu në Kishen konçiljare nji rit invalid të celebrimit të Meshes. Pra "Mesha" e Kishes konçiljare nuk âsht Meshe e vertetë por ajo âsht thjesht nji ceremoni përkujtimore. Mesha e vertetë katolike âsht Ofrimi i Sakrifices se Kryqit që përseritet, në mnyre jo të përgjakshme, si 2000 vjet mâ parë në Kalvar.

3. Konfirmimet e "ipeshkvijve" në Kishen konçiljare janë të pavlefshme sepse duhet me kênë ipeshkev  i vërtete me dhâne kyt Sakramend. (Pra kandidatet mbesin pa u konfirmue)

4. Vojimi në Kishen konçiljare âsht gjithashtu i pavlefshem sepse duhet me kênë së paku meshtar i vërtete me dhane kyt Sakramend.

Ata që duejnë t'Madhin Zot dhe nuk dojnë me bâ mkat duhen me i ndêjë sa mâ larg Kishës konçiljare satanike e cila nuk âsht Kisha shêjte Katolike.

Papa nuk mundet me gabue kurrë n'çâshtjet e Fésë katolike

Papa anti-modernist sh'Piu X

    Kjo pra âsht çâshtja : Papa, Vikeri dhe Përfaqsuesi i KRISHTIT në toke, â mundet me gabue apo jo në msimin e Fésë Katolike dhe të Moralit katolik ? Në kjoftë se thojmë po, atherë nuk jena katolike.

Te tânë "papet" mbas Piut XII, pra Gjoni XXIII, Pali VI, Gjon Pali I, Gjon Pali II dhe Benedikti XVI, kanë gabue në msimin e Fesë Katolike dhe të Moralit Katolik. Kjo thânje âsht e mbështetun në fakte historike të pakundërshtueshme.

Për rrjedhojë, kto persona që përmênda mâ nalt nuk munden kurrë me kênë papë të vërtetë. Me thânë të kundërten don me thânë me mohue Dogmen e Pagabueshmënisë Papale (1870), don me thanë me mohue msimin e të tânë Papve tash gadi 20 vjet, don me thânë me mohue vetë Fenë Katolike, don me thânë me kênë heretik. Nuk ka rrugë tjetër të mesme. O besojmë shka mson Kisha Katolike ose jo; ose jena katolikë ose jo. Mos harroni se sh'Pali thotë se edhe sikur nji engjëll prej Qiellit t'ju bijnë nji Unjill tjetër prej Unjillit që sh'Pali ka msue, ai kjoftë mallkue.

Kardinali-Prefekt i Arkivave te Vatikanit, historiani Joseph Hergenröther (1824-1890) numëron 30 anti-papë qysh prej kohës së shën Pjetrit, Papës s'parë, deri n'kohët tona. (“Antipope.” The Catholic Encyclopedia. Vol. 1. New York: Robert Appleton Company, 1907. 31 Jul. 2010).

Si kam shkrue në mesazhet e mâparshme, Papa i vërtetë, ose edhe anti-papët, munden me mbretnue edhe jashtë Romës, ashtu se dishmojnë edhe shumë fakte historike, dhe se aty ku âsht Papa aty âsht edhe Kisha Katolike (shën Ambrozi). Vetë Papa Leoni XIII, në egzorçizmin e tij, profetizon se nji ditë, anmiqtë e Kishës Katolike kanë me vue selinë (tronin) e tyne në vendin ku âsht Selia e Shêjte apo Troni i sh'Pjetrit :

"Armiq shumë dinák e t'pafé kânë mbushë me idhnim Kishen Katolike, Nusen e Qingjit t'papërlyem; ata e kânë nxí até me pelin [helm i hidhun] dhe kânë vue duert e tyne mbi gjithshka që ajo kâ mâ t'shêjte. Aty ku troni i sh'Pjetrit dhe i t'vërtetës u krijue si nji drít për kombet, aty ktá anmiq kânë vue tronin e tyne t'neverís dhe t'mosbesimit, në mnyrë që mbasi t'i bien Bariut [Papës] t'munden me shpëndá tufen [besimtarët]" (Exorçizmi i Papës Leoni XIII, 1884)

Kjo don me thânë se kur anmiqtë kanë me vue, fakt qe sod âsht realitet, selinë e tyne djallzore në vendin e Selisë së Shêjte, pra në Romë, Selia e Shêjte nuk ka me u gjindë mâ aty, pra Papa nuk kâ me u gjindë mâ ne Romë. Se nji Papë i ardhshëm ka me ikë prej Romes âsht profetizue edhe prej Papes sh'Piu X.

Në gjuhen kanonike, pra simbas ligjeve t'Kishes Katolike,  shprehjet "Selia e Shêjte" dhe "Papa" kânë të njâjtin kuptim; ata janë e njâjta gjâ dhe nuk munden me kênë kurrë të ndâme prej njêna-tjetrës. (R. Naz, Traité de droit canonique, tome I-er, page 80).

Pak kohë para se me u bâ Pape me emnin Gregori XVI, murgu i Urdhnit Kamaldolez, Bartolomeo Alberto Cappellari, në librin "Il trinfo della Santa Sede e della Chiesa", kapitulli IX, faqet 327-329, shkruen të njâjten gjâ: pra se Papa dhe Troni i sh'Pjetrit apo Selia e Shêjte janë e njâjta gjâ dhe se ata nuk munden me u ndâ prej njena-tjetrës. Për mâ tepër, Papa i ardhshëm, në librin e mâsipërm shpjegon se fjala "troni" apo "selia" nënkupton nji autoritet të caktuem për me msue nji grumbull besimtarësh. Për rrjedhojë, Selia e Shêjte apo Troni i sh'Pjetrit âsht autoriteti, së bashkut me hirin dhe fuqinë e plotë shprirtnore, që Zoti ia ka dhânë sh'Pjetrit dhe të tânë pasardhseve të tij që kanë me u ulë në Tronin e sh'Pjetrit, pra që kanë me pasë të njâjtin autoritet si sh'Pjetri, me msue në mnyrë të pagabueshme doktrinën hyjnore katolike, me drejtue në mnyrë t'pagabueshme dhe me administrue në mnyrë të pagabueshme Kishen Katolike universale. (Mgr Guérin, Konçili Ekumenik i Vatikanit, Konstitucjoni dogmatik mbi Kishën e Krishtit, 1877, kapitujt III-IV, faqet 181-184)

Kisha Katolike âsht me të vërtetë njí, ku pjestaret e saj janë të tânë ata t'pagzuem që besojnë dhe praktikojnë të njâjten Fé katolike, që marrin të njâjtat Sakramende dhe që u binden meshtarve të ligjshëm dhe të vërtetë të vendosun prej Jezu-Krishtit Zot. (Katekizmi i Papes sh'Piu X, faqe 29)

Por, ashtu si e kam theksue në krahasimin e Kishes Katolike me Kishen Konçiljare te studimi "Demaskimi", pjestarët e Kishes konçiljare nuk besojnë në të njâjten Fé si pjestaret e Kishes Katolike; ata nuk marrin të njâjtat Sakramende (mbas Konçilit II të Vatikanit Kisha konçiljare përdor "sakramendet" e veta te cilat nuk jane Sakramendet katolike), dhe pjestaret e Kishes konçiljare nuk u binden meshtarve të ligjshem dhe të vërtetë të Kishes Katolike (mbas ritit invalid të Palit VI të vjetit 1968, Kisha konçiljare nuk prodhon mâ meshtare por vetëm laike).

Kisha konçiljare tuej mohue publikisht Fênë Katolike âsht vetëm nji trup i dékun në gjirin e Kishes Katolike, e cila në kohen e caktueme, që vetem Zoti e din, ka me nxjerre jashte kyt trup të dékun me anën e çkishënimit (excommunication) në kjoftë se kjo kishe, pra pjestarët e saj, nuk bân pendesë. Kisha konçiljare âsht trup i vdekun sepse tuej mos pasë Fênë Katolike ajo nuk gjallnohet mâ prej Shpirtit-Shêjt, i Cili âsht Shpirti i Kishës Katolike, Shpirti i Trupit Mistik të KRISHTIT ZOT, që mban gjâllë, në hirin dhe dashtninë e Zotit, të tânë pjestaret e saj.

Shprehjen se Kisha konçiljare ka mohue Fênë Katolike nuk e konsideroj në mnyre absolute për të tânë pjestarët e Kishes konçiljare, sepse munden me egzistue besimtarë konçiljare të genjyem qe nuk e dinë se janë ne gabim, por besojnë gabimisht se janë në rrugen e vërtetë. Kjo injorance e tyne fetare mundet me kênë e justifikueshme ose jo, ne varsi të dispozitave që sejcili prej tyne kâ për me kërkue të vërteten. Por cilët janë në injorance të justifikueshme e cilët jo, kyt gjâ vetëm Zoti e din. Na lutena për ta qe Zoti t'i ndriçojne dhe t'i drejtojne drejt shëlbimit.

Pra, bazuem në shka shkrova mâ nâlt, Papa apo Selia e Shêjtë gjindet sod jashtë Romes, jashtë Vatikanit.

Anmiqtë e Fésë gjinden sod mbrenda Kishës Katolike për me rrënue gjithshka

Shtërngim duersh masonik

    Klerikë heretike, apostate e shumë dinák të rângjeve të nâlta t'Kishes Katolike, t'ndihmuem prej Judaizmit Ndërkombtar (elites çifute që drejton boten sod), në kohën e Konçilit të II të Vatikanit, kanë themelue Kishen konçiljare n'gjirin e Kishes Katolike si nji trup i huej i dékun, si nji bombë me sahat me qellim me shkatrrue Kishen Katolike prej mbrendë, jo menjihere por gradualisht, në mnyrë që me shmange kshtú martiret katolike qe kishin me u çue  patjeter me mbrojte Kishen Katolike.

Qé nji citim mjaft domethânës i agjentit çifut me pseudonimin Piccolo Tigre (tigri i vogel) i marrun prej nji letre qe ai i nisë anetarëve t'nji shoqnije sekrete n'vjetin 1838 :

"[...] Nje goditje thike nuk perfaqeson asgje, nuk prodhon asgje. Bota nuk do t'ia dija per disa kadavra te panjohura ne rruge, viktima te hakmarrjes te shoqerive sekrete... Bota nuk ka kohe te degjoje thirrjet e fundit te viktimes; ajo ecen perpara dhe harron. Ne, Nubius, vetem ne mund t'a ndalojme marshin e saj. Katoliçizmi dhe monarkite nuk kane me frike nga thika e mprehte, por keto dy baza te rendit shoqeror mund te rrezohen me anen e korrupsionit. Mos te pushojme pra se korruptuari. Tertulliani kishte te drejte kur thonte se gjaku i martireve ishte fara e te krishtereve. Mos te krijojme atehere martire por le te popullarizojme veset ne popull. Le te bejme qe ato te zhyten ne vese me te gjtha shqisat, te pijne, te dehen ne to... Mbushni zemrat me vese dhe nuk do te keni me te krishtere. Mbani meshtarin larg prej punes, prej altarit, prej virtyteve. Perpiquni me zgjuarsi te zeni mendimet dhe oret e tija. Bejeni dembel, lakmonjes (ne te ngrene) dhe patriot. Ai do behet ambicioz, intrigant dhe i korruptuar. Ne kete menyre jo do ta kryeni detyren tuaj nje mije here me mire sesa po te perdorni tehun e thikes..."

'Ne po korruptojme popullin me anen e klerit, dhe klerin, me anen e agjenteve tane, keshtu qe nje dite do ta fusim Kishen katolike ne varr. Para ca kohesh kam degjuar nje prej shokeve tane te thote se ne qofte se duam te shkaterrojme Katoliçizmin, duhet te eliminojme grate. Keto fjale jane te verteta ne nje fare kuptimi, por meqe nuk mund t'i eliminojme grate, le t'i korruptojme ato se bashku me Kishen... Thika me e mire per te goditur Kishen Katolike eshte korrupsioni. Ne pune pra, pa pushim, deri ne fund..." (Imzot George Dillon, The War of Antichrist with the Church and the Christian Civilization, 1885)

Feja Katolike, ashtu si Kisha Katolike, âsht e pashkatrrueshme. Ky âsht premtimi hyjnor i vetë Zotit tonë Jezu-Krishtit. Por anmiqtë e Fése dhe te Kishes munden me na persekutue, e ata janë tuej e bâ kyt gjâ sod ne nji mnyre fort djallzuere, mnyre e cila synon me mashtrue dhe korruptue inteligjencat. Prandaj lypet sod, mâ fort se kurrë, me msue, me ditë e me mbrojtë Féne tone shêjte katolike.