Kisha humanitare universale

Me 4 Shtator 2014, agjencija e lajmeve ANSA raporton se ish-presidenti i Izraelit, Shimon Peres, i cilli vizitoi "papen" Bergoglio, i propozoi atij me krijue nji “United Nations of All Religions” (Kombet e Bashkueme te te tana Besimeve), me pretekstin satanik te luftes kunder terrorizmit. Per rrjedhoje, edhe ata katolike te devoçem qe kane me dashte me mbrojte e praktikue Fene e vetme te vertete, Fene hyjnore Katolike, kane me u quejte terrorista, si dikur ne kohen e Neronit, Dioklecjanit e perandorve te tjera pagaj, kur Katoliket thirreshin kanibale, kriminele, anmiq te rendit e te perandorise romake. Djalli i mallkuem e sherbtoret e tij ndrrojne fjalet, veshjen por jo qellimin.(http://www.novusordowatch.org/wire/peres-united-religions.htm)

« Nji Zot, Nji Fé, Nji Pagzim. » (sh'Pali drejtue Efezianve 4:5)

Doktori engjëllor, sh'Tom Akuinati, në komentet e tija mbi tana letrat e sh'Palit, s'bashkut me Doktrinen unanime të Kishës shejte Katolike, përfshi ktu tana Konçilet ekumenike e shkrimet e Etënve e Doktorve të Kishës Katolike, mson se ka vetëm nji Zot të vërtetë : e Shejtnueshmja TRINI, ka vetëm nji Fé të vërtetë hyjnore : Féja Katolike, dhe ka vetëm nji Pagzim : Pagzimi në Kishen Katolike, jashtë të cillës Kishë nuk mundet me u arritë shëlbimi. (Volumi 4, faqet 152-156)

« Tanë "zotat" e kombeve jokatolike janë djaj, sepse Hyji krijoi Qiejt. » (Psalmi 95:5)

« ... Ata thrrasin n'diskutime e debate tanë njerzit pa përjashtim; prej t'pafeve e deri te ata që janë të ndamë prej KRISHTIT ose që mohojnë hyjninë dhe natyren e misionit të Tij. Kto lloj përpjekjesh nuk kanë asnji të drejtë me u pranue prej katolikve, sepse ato bazohen në opinionin e gabuem se të tana besimet janë pak a shumë të mira, të vërteta dhe të lëvdueshme.

»... Jo vetëm që përkrahsit e ktij opinioni janë krejtsisht n'gabim, por në t'njêjten kohë ata mohojnë dhe shtrêmbnojnë kuptimin e Fesë së vërtetë Katolike Romake, tuej râ kshtû pak kah pak në natyralizëm dhe në ateizëm. Për rrjedhojë, âsht plotsisht e kjartë se ata që përkrahin ose bashkohen me përhapësit e ktij opinioni t'gabuem braktisin totalisht Fenë hyjnore Katolike të zbulueme prej Zotit.

» ... Asht koha me ekspozue dhe dënue gabimin e autorëve që dishirojnë kyt bashkim ndërfetar, t'cillët e kanë zakon me citue fjalët e KRISHTIT "që t'jena tanë nji... ka me pasë vetëm nji barí dhe vetëm nji grègje" a thue se kjo lutje e KRISHTIT nuk kêka realizue deri tash.

» [...] Duhet me u harrue dasítë e vjetra dhe dallimet doktrinale, thonë ata, dhe lypet me u vendosë nji lloj fejet e përbashkët, nji lloj vllâznijet në rang ndërkombtar.

» [...] N'kto kushte, âsht e kjartë se Selia e Shêjtë, në asnji mnyrë, nuk mundet me marrë pjesë në kongreset apo mbledhjet e tyne; dhe katolikët, për asnji arsye, nuk kanë të drejtë me favorizue autorët e ktij bashkimi. A mundet me tolerue Selia e Shêjtë kyt lloj bashkimit, që kishte me kênë kulmi i padrejtsisë ?

» [...] Padyshim, të tanë e dijnë se vetë Sh'Gjoni, Apostulli i dashnisë hyjnore, ai që n'Unjillin e tij zbulon n'nji farë mnyret sekretet e Zêmres Shêjte të JEZUSIT, i porosiste vazhdimisht besimtarët katolikë me "dashtë njêni-tjetrin" (I Gjoni 4 : 7-11). Por në t'njêjten kohë ai ndalote në mnyrë absolute çdo marrëdhânje me ato që nuk praktikojshin në mnyrë të plotë dhe t'papërlyeme msimet e KRISHTIT : "N'kjoft se dikush vjen drejt jush dhe nuk sjell kto msime, mos e pranoni n'shpinë tuej dhe as mos e përshëndetni aspak." (I Gjoni 10). Kshtû pra, mekênse dashnija për Zotin ka për bazë nji besim të sinqertë dhe të plotë, atherë bashkimi në nji Fé Katolike Romake duhet me kênë lidhja kryesore që bashkon besimtarët e KRISHTIT ZOT. » (Papa Piu XI, "Mortalium Animos", 6 Janar 1928)

Monsinjor Henri Delassus, në librin e tij të mrekullueshëm "Amerikanizmi dhe komploti antikatolik" (1899), faqet 55-59, shkruen kshtu mbi ândrren shekullore dominuese të Sinagogës moderne çifute, pasardhsit e vrasësve të KRISHTIT ZOT : 

« Qëllim i tyne âsht dominimi i botës. Për me vendosë kyt dominim, nuk mjafton vetëm me eliminue patriotizmin në zemrat e njerzve, duhet gjithashtu, e mbi gjithshka, me u fikë besimin fetar, sepse asgjâ nuk i nep njirit aq shumë dinjitet dhe pavarsi sesa bashkimi i tij me Zotin përmes Fesë dhe dashnisë hyjnore. Simbas Sinagogës, duhet me i shtye njerzit drejt asaj që njeni prej tyne e ka quejtë krejt mirë "Kisha e mendimit të lirë fetar". 

» Admironi kyt afrimitet : mendim i lirë dhe fé. Ata (çifutët) e dijnë se njiri âsht natyrisht fetar dhe se nuk mundet me u shkatrrue kjo natyre e tyne. Duhet pra me u knaqë dhe mjafton me i drejtue njerzit e tana feve drejt nji besimi të vagët (të turbullt), ku sejcilli ka me besue shka të dojë e ka me i dhanë hyjnisë kultin që i pëlqen. "Sejcilli, simbas ndërgjegjes se tij, ka me i ruejtë praktikat e kultit që i nep zotit të vetëm dhe jomaterial ose ka me i reformue ato simbas principeve të nji judaizmi liberal dhe humanitar." Falë shtrimjes së ksaj "lirije praktike... progresi ka me ecë përpara dhe feja universale ka me u vendosë pa bezdisë asnji ndërgjegje." (Arshivat izraelite, III, faqet 118-119, vjeti 1868)

» ... Feja e vërtetë âsht Feja Katolike. Në vend të Katoliçizmit, "judaizmi liberal e humanitar" don me vue nji kishë katolike simbas mnyrës së tij, ku tanë njerzit të munden me hy e ku të tanë të jenë dakord sepse kërkujt nuk ka me iu imponue asnji dogëm. "Asht veçanarisht e domosdoshme me ndâ moralin që i përket të tanve me dogmen fetare të veçantë të çdo besimit." (Idem, XI, faqe 504, vjeti 1867)

» "Aleanca judaike universale nuk ndalet vetëm te kulti jonë por ajo i drejtohet tana kulteve. Ajo don me penetrue të tana besimet ashtu si ajo gjindet në tana vendet, n'mnyrë që njerzit inteligjentë, pa dallim fejet, të bashkohen në kyt Shoqni judaike universale, qëllimi i së cilës âsht aq fisnik dhe aq civilizues... Të tana fetë që kanë për bazë moralin dhe në krye zotin, janë motra dhe duhet të jenë miq me njena-tjetren. Me rrxue pengesat që ndajnë atë që nji ditë duhet të bashkohet âsht misioni i madh dhe i bukur i Aleancës judaike universale. Të ecim përpara me guxim dhe të vendosun në rrugën që na âsht hapë." (Idem, XXV, faqet 514-520, 650-651, vjeti 1861)

» ... Citimet e masipërme, të marruna prej vepres aq shumë të dokumentueme të z. des Mousseaux "Çifuti, judaizmi dhe judaizimi i popujve katolikë", janë vendimtare dhe diftojnë kjartë qëllimin e sotëm të ndjekun prej judaizmit, i cilli përpiqet me infiltrue të tana besimet për me i korruptue, për me i zhdeshë prej dogmave, për me lanë në shpirtna vetëm sentimente, dhe në shoqni, vetëm nji moral, që tuej mos u mbështetë mâ mbi shkambin e së vërtetës katolike, ka me u përkundë simbas qejfit të pasioneve. »

Shihet lehtë se programi i Aleancës judaike universale âsht po i program dhe besim i Kishës konçiljare të Vatikanit të II, i takimeve sakrilegje të Asizit, i ekumenizmit blasfemues konçiljar, me nji fjalë âsht doktrina e pastër e Kishës konçiljare, kishe që drejtohet prej Sinagogës moderne çifute antikatolike, për dominimin e kombeve, humbjen e shpirtnavet dhe ardhjen e mesisë së shumëpritun prej çifutve të pafé e të pabesë, Antikrishtit.

Të njêjten gjâ thotë edhe Papa sh'Piu X, në 1910, në letren e tij mbi Sionin : 

« Ne druejmë se rezultati i ktij konfuzioni në punë, përfituesi i ktij aktiviteti social kozmopolit, mund të jetë vetëm nji demokraci, që nuk ka me kênë as katolike, as protestante e as çifute, nji fé (ashtu si thojnë edhe vetë drejtuesit e lëvizjes së Sionit) mâ universale se Kisha Katolike, që ka me mbledhë tanë njerzit, të bamë s'fundit vllazen e shokë proletarë, në "mbretninë e zotit". Nuk punohet mâ për Kishen Katolike, por për humanizmin. 

» E tashti, të depertuem prej trishtimit mâ të madh, e pvesim vedin se ku përfundoi katoliçizmi i ditëve të para të lëvizjes së Sionit ? Mjerisht, kjo lëvizje dikur aq katolike, âsht xanë peng, në rrugen e saj, prej anmiqve modernë të Kishës Katolike dhe âsht kthye tashma në nji instrument të mjerë të lëvizjes së madhe apostate, e cilla âsht e organizueme në të tana vendet për themelimin e nji Kishe universale që nuk ka me pasë as dogma, as hierarki, as rregull për shpirtin e as frê për pasionet, e cilla nën pretekstin e lirisë dhe dinjitetit njerzuer, planifikon me vendosë në botë, n'kjoft se do të triumfote, mbretninë zyrtare të dredhisë, të forcës, të shtypjes së t'dobtëve dhe të atyne që vuejnë dhe punojnë. 

» Na i njofim mâ mirë sa s'bahet ofiçinat [logjet judeo-masonike] ku përpunohen kto doktrina perverse, të cillat nuk kanë me mujtë me mashtrue shpirtnat largpamës. Drejtuesit e lëvizjes së Sionit nuk kanë mujtë me u mbrojtë; egzaltimi i ndjenjave dhe mirsija e verbët e zemrës s'tyne, misticizmi i tyne filozofik i përziem deri n'nji fare maset me iluminizëm [filozofi masonike revolucionare] kanë tërhjekë kto drejtuesa drejt nji unjilli të ri, në të cillin ata kanë pritë me gjetë Unjillin e vërtetë të Shelbuesit, tuej mbrritë deri aty sa me trajtue Zotin tonë JEZU-KRISHTIN me nji familjaritet jashtzakonisht të parespektueshëm dhe, të shtyem prej idealeve revolucionare, guxojnë me krijue mes Kishës Katolike dhe revolucionit afrimitete blasfemuese...» (Aktet e S.S. Piu X, "Letra mbi Sionin", 31 Gusht 1910; "Acta Apostolicae Sedis", Vol II, No. 16)

« Dhe Un po të tham se ti je Pjetër [shkamb] dhe mbi kyt shkamb kam me ndërtue Kishen Teme dhe dyert [fuqitë] e Ferrit nuk kanë me triumfue kundër saj. » (sh'Mateu 16:18)