Disa mendime mbi masonin socjalist Jorge Carrera Andrade dhe njeriun e tij planetar

Jorge Carrera Andrade (1903-1978), bir i njenit prej gjykatsve të Gjyqit suprem t'Ekuadorit, njihet si nji prej themeluesve të socializmit ekuadorian. ("Encyclopaedia universalis") Poeti n'fjalë ka kênë sekretar i përgjithshëm i Partisë socialiste ekuadoriane (1927-1928), sekretar i Senatit dhe Kongresit, konsull ekuadorian në Peru, France, Japoni, SHBA, minister "plenipotenciario" n'Angli dhe delegat në UNESCO. (Biografías y Vidas. «Jorge Carrera Andrade». Consultado el 5 de febrero de 2013.) Natyrisht, nji karrierë kaq e suksesshme politike nuk mundet me u kuptue pa antarsinë e tij në logjet e Judeo-Masonerísë ; e pernjimend, Andrade ishte nji prej masonve ma të njohun të Ekuadorit : "Nos orientan los ejemplos de Pedro Moncayo, Vicente Rocafuerte, Juan Montalvo, José María Urbina, Pedro Carbo y Eloy Alfaro, que combatieron a las tiranías y se esforzaron por construir un país mejor de: José Peralta, Roberto Andrade, Pio Jaramillo Alvarado, Jorge Carrera Andrade, Benjamín Carrión, Gonzalo Zaldumbide y Alfonso Rumazo González, que glorificaron a la cultura ecuatoriana, y de militares patriotas como Ulpiano Páez, Julio Román, Luis Telmo Paz y Miño y Rafael Morán Valverde, el héroe naval de Jambelí." (Gran Oriente del Ecuador) Botkuptimi i tij masonik, pra socialist, kreacionist, futurist e rrjedhimisht antikatolik e antikristjan, asht pasqyrue gjansisht edhe në poezitë e tija, dhe njiri planetar ("Hombre planetario") që Andrade na paraqet asht stereotipi masonik e rrjedhimisht antikristjan i të ardhmes : njiri human, pa Fé, pa Atdhé, pa kufí, "banor i gurve pa kujtesë", si e thotë edhe aj vetë, pra trueshplami i sistemit t'ardhshëm "novus ordo seclorum", pa t'kalueme, pa t'ardhme; njiri i tana gjuhve e tana rracave që bashkohen n'kyt stereotip masonik, vegël e përsosun e manipuleshme n'duert e elitës ndërkombtare judeo-masonike : "Unë jam indiani i Amerikës, metisi, i verdhi, i ziu: unë jam të tanë njerëzit e planetit."; njiri-shtazë i tanvet por edhe i kërkujt : "njeriu ynë i ri, vepra më e shkëlqyer e Partisë". :) Për kyt njiri-shtazë apo për rracat e shtazënueme, që po i shofim sod përditë e ma shumë, ka folë me aq largpamsí Monsinjor Delassus e bashkë me tè edhe Papa sh'Piu X : « Qëllim i tyne (talmudistave e judeo-masonve) âsht dominimi i botës. Për me vendosë kyt dominim, nuk mjafton vetëm me eliminue patriotizmin në zemrat e njerzve, duhet gjithashtu, e mbi gjithshka, me u fikë besimin fetar, sepse asgjâ nuk i nep njirit aq shumë dinjitet dhe pavarsí sesa bashkimi i tij me Zotin përmes Fesë dhe dashnisë hyjnuere. Simbas Sinagogës, duhet me i shtye njerzit drejt asaj që njeni prej tyne e ka quejtë krejt mirë "Kisha e mendimit të lirë fetar". « Admironi kyt afrimitet : mendim i lirë dhe fé. Ata (talmudistat) e dijnë se njiri âsht natyrisht fetar dhe se nuk mundet me u shkatrrue kjo natyre e tyne. Duhet pra me u knaqë dhe mjafton me i drejtue njerzit e tana feve drejt nji besimi të vagët (të turbullt), ku sejcili ka me besue çka të dojë e ka me i dhanë hyjnisë kultin që i pëlqen. "Sejcili, simbas ndërgjegjes s'tij, ka me i ruejtë praktikat e kultit që i nep "zotit" të vetëm dhe jomaterial ose ka me i reformue ato simbas principeve të nji judaizmi liberal dhe humanitar."Falë shtrimjes së ksaj "lirije praktike... progresi ka me ecë përpara dhe feja universale ka me u vendosë pa bezdisë asnji ndërgjegje." (Arshivat izraelite, III, faqet 118-119, vjeti 1868) « ... Feja e vërtetë âsht Feja Katolike. Në vend të Katoliçizmit, "judaizmi liberal e humanitar" don me vue nji "kishë katolike" simbas mnyrës së tij, ku tanë njerzit të munden me hî e ku të tanë të jenë dakord sepse kërkujt nuk ka me iu imponue asnji dogëm. "Asht veçanarisht e domosdoshme me ndâ moralin që i përket të tanvet me dogmen fetare të veçantë të çdo besimit." (Idem, XI, faqe 504, vjeti 1867) « "Aleanca judaike universale nuk ndalet vetëm te kulti jonë por ajo i drejtohet tana kulteve. Ajo don me penetrue të tana besimet ashtu si ajo gjindet në tana vendet, n'mnyrë që njerzit inteligjentë, pa dallim fejet, të bashkohen në kyt Shoqni judaike universale, qëllimi i së cilës âsht aq fisnik dhe aq civilizues (sic)... Të tana fetë që kanë për bazë moralin dhe në krye "zotin", janë motra dhe duhet të jenë miq me njena-tjetren. Me rrxue pengesat që ndajnë atë që nji ditë duhet të bashkohet âsht misioni i madh dhe i bukur i Aleancës judaike universale. Të ecim përpara me guxim dhe të vendosun në rrugën që na âsht hapë. (sic)" (Idem, XXV, faqet 514-520, 650-651, vjeti 1861) « Na druejmë se rezultati i ktij konfuzioni në punë, përfituesi i ktij aktiviteti social kozmopolit, mund të jetë vetëm nji demokrací, që nuk ka me kênë as katolike, as protestante e as çifute, nji fé (ashtu si thojnë edhe vetë drejtuesit e lëvizjes së Sionit) mâ universale se Kisha Katolike, që ka me mbledhë tanë njerzit, të bamë s'fundit vllazen e shokë proletarë, në "mbretninë e zotit". Nuk punohet mâ për Kishen Katolike, por për humanizmin. « E tashti, të depertuem prej trishtimit mâ të madh, e pvesim vedin se ku përfundoi katoliçizmi i ditëve të para të lëvizjes së Sionit ? Mjerisht, kjo lëvizje dikur aq katolike, âsht xanë peng, në rrugen e saj, prej anmiqve modernë të Kishës Katolike dhe âsht kthye tashma në nji instrument të mjerë të lëvizjes së madhe apostate, e cila âsht e organizueme në të tana vendet për themelimin e nji Kishe universale që nuk ka me pasë as dogma, as hierarkí, as rregull për shpirtin e as frê për pasionet, e cila nën pretekstin e lirisë dhe dinjitetit njerzuer, planifikon me vendosë në botë, n'kjoft se do të triumfote, mbretninë zyrtare të dredhísë, të forcës, të shtypjes së t'dobtëve dhe të atyne që vuejnë dhe punojnë. « Na i njofim mâ mirë sa s'bahet ofiçinat [logjet judeo-masonike] ku përpunohen kto doktrina perverse, të cillat nuk kanë me mujtë me mashtrue shpirtnat largpamës ...» (Sh. T. Papa sh'Piu X, Letra mbi Sionin", 31 Gusht 1910; "Acta Apostolicae Sedis", Vol II, No. 16) « Me rrxue tanë kufijtë, shton Claudio Jannet në vepren e Atë Deschamps, me hjekë tana kombsitë, tuej fillue prej ma t'voglave, drejt nji Shteti t'vetëm, me zhdukë çdo lloj ideje t'patriotizmit, me e bâ t'përbashkët boten mbarë, që i përket tanvet, me prishë, me dredhí apo me forcë, tana traktatet, me përgaditë gjithçka për nji demo(n)kraci të gjanë, ku rracat e ndryshme të shtazënueme prej tana llojeve t'imoralitetit kanë me kênë veç departamente t'administrueme prej logjeve të nalta (masonike) dhe prej Antikrishtit, diktatorit suprem, i bamë për tà zoti i tyne i vetëm : ky asht pra plani i shoqnive sekrete. » (Mgr Henri Delassus, « La conjuration antichrétienne », vjeti 1910, vol. II, f. 596) Katolikët e vërtetë e dijnë mirë ça asht kjo paqe e vllazní masonike, për të cillen shkruen edhe poeti mason Andrade ; asht paqja e vdekjes së virtyteve, e moralit, e Fesë dhe e civilizimit të vërtetë Kristjan, për me u zvendsue me paqen masonike e diktatorjale të heshtjes së frigës, të burgosjes e të vdekjes, e nalcueme mbi gjakun dhe rrënojat e Krishtenimit : « Me shka kena tashma parashtrue, âsht evidente në mnyrë të padiskutueshme se qëllimi i tyne final âsht çrrânjosja totale e të gjithë rendit fetar dhe politik në botë të lindun prej Krishtënimit dhe zëvendsimi i tij me nji tjetër rend në harmoní me mnyren e tyne të t'menduemit. Kjo don me thanë se themeli dhe ligjet e strukturës së re të shoqnisë do të bazohen ekskluzivisht mbi natyralizmin. » (Sh. T., Papa Papa Leoni XIII, "Humanum Genus", 20 Prill 1884; Kundër judeo-masonve) Faza përfundimtare e vendosjes së ktij sistemi të ri nuk lejon mâ kyt bashkjetesë tolerante, që po jetojmë na sod përkohsisht : sod gjindena në nji prej fazave të ndërmjetme drejt instalimit të plotë të rendit të ri "humanitar, paqsuer e vllaznuer", e kto lajka rrêjnë mjerisht t'padijtunit dhe injorantat, që gjinden sod me shumicë n'treg ; por kur të mbrrihet faza finale e vendosjes përfundimtare të Rendit të ri judeo-masonik (New World Order), - dashtë Zoti nuk na len me shkue deri aty -, atherë ka me vlejtë formula origjinale e revolucjonarve judeo-masonë që rrzuen Bastijen e Monarkinë franceze : "liri, barazí, vllazní, ose vdekje" ; po, vdekje, për t'panënshtruemët; ka me vlejtë lufta e egër e kllasave, gjenocidi pa dallim, me parullen "plumbin ballit tradhtarve", ashtu si ndodhi dikur edhe te nà : komunisto-socialistat, që si masonët drejtohen prej të njêjtes dorë të mshehtë : "Aleances çifuto-talmudike universale", shtërnguen vidat pak kah pak... derisa realizuen atè që populli jonë i shkretë e vuejti deri n'palc ; Elita satanike që drejton qeveritë e boten sod planifikon me bâ për tanë boten atè që ka eksperimentue dikur te nà, avash-avash, me durim e kamngulje, tue pune edhe jashtë orarit, po të jetë nevoja ... :) Ktu nuk ka ma tolerancë, por LUFTE, për jetë a vdekje, si kanë jetue, luftue e janë martirizue patriotët e vërtetë të kombit shqiptar : Për Fé e për Atdhé. Hyji na dhaft forcë e guxim me jetue deri në fund si Katolikë të devoçëm, e mos me koritë nderin e baballarve tanë ! Lufta e Katolikut asht thelbsisht shpirtnore, por nuk përjashtohet edhe lufta e drejtë materjale, gjithmone vetmbrojtse, e organizueme prej autoriteteve legjitime kishtare.